إِرْمِيَ 31:1 - أَتَّوْرَتْ دَ أَنَّبَاوَا1 إِنْجِ يَهْوٜىٰهْ «أَ لُواْكَثِنَّنْ، ذَنْ ذَمَ اللَّهْ نَدُكَنْ عِيَلَنْ إِسْرَٰٓءِيلَ، ذَاسُ كُوَ ذَمَ جَمَعَتَ؞» Faic an caibideil |
يَنْذُ ڢَا، يَا ذُرِيَرْ بَاوَنَ يَعْڧُوبَ، كَدَ كُجِڟُواْرُواْ، يَا إِسْرَٰٓءِيلَ، كَدَ كُڢِرْغِتَ! غَمَا غَاشِ، ذَنْثٜىٰثٜىٰكُ دَغَ ڧَسَا مَيْ نِيسَ، ذَنْثٜىٰثِ یَیَنْكُ دَغَ ڧَسَرْ بَوْتَا؞ ذُرِيَرْ يَعْڧُوبَ ذَاسُ دَاوُاْ، ذَاسُ كَسَنْثٜىٰ دَ لَاڢِيَ دَ رَيْ عَݣُونْثٜىٰ، بَابُوَنْدَ ذَيْسَاكٜىٰ ڟُواْرَتَرْ دَسُو؞ نِے يَهْوٜىٰهْ نَا ڢَطَا؞
طَيَ ثِكِنْ عُكُنْ، ذَنْ ڠُودَ دَ وُتَا، ذَنْ تَاثٜىٰسُ كَمَرْ يَدَّ عَكٜىٰيِ وَ أَظُرْڢَا، ذَنْ ڠُودَاسُ كَمَرْ يَدَّ عَكٜىٰيِ وَظِينَارِيَ؞ ذَاسُ كِرَا غَ سُونَنَ، ذَنْ كُوَ أَمْسَمُسُ؞ ذَنْثٜىٰ، ‹وَطَنَّنْ مُتَنٜىٰنَنٜىٰ؞› كُواْوَنّٜىٰنْسُ كُوَ ذَيْ أَمْسَ، ‹يَهْوٜىٰهْ اللَّهْ نَا نٜىٰ؞› »