إِرْمِيَ 30:5 - أَتَّوْرَتْ دَ أَنَّبَاوَا5 إِنْجِ يَهْوٜىٰهْ، «أَنْجِ كُوكَا نَڢِرْغِتَ، دَ نَڟُواْرُواْ، بَابُ ذَمَنْ لَاڢِيَ؞ Faic an caibideil |
جِ! غَا كُوكَنْ ذُوثِيَاتَ جَمَعَتَ؞ كُواْعِنَ عَڧَسَرْ سُنَ ثٜىٰوَ «كُواْ يَهْوٜىٰهْ بَايَ ثِكِنْ سِهِيُواْنَ نٜىٰ؟ كُواْ سَرْكِنْتَ بَايَ عَثِكِنْتَنٜىٰ؟» يَهْوٜىٰهْ سَرْكِنْسُ يَأَمْسَ يَثٜىٰ، «دُوانْمٜىٰ سُكٜىٰ بَوْتَرْ غُمَكَ؟ دُوانْمٜىٰ سُكَسَا نَيِڢُشِے تَوُرِنْ سُجَّدَرْ بَنْظَ غَ أَلُّواْلِنْ أَلْعُمَّيْ؟»
ذَنْ مَيْدَ بُكُكُوَنْكُ سُذَمَ أَبِنْ بَڧِنْ ثِكِ؞ دُكَنْ وَاڧُواْڧِنْكُ ذَاسُ ذَمَ وَاڧُواْڧِنْ كُوكَنْ مُتُوَ؞ ذَنْسَا ڟُمُّواْكِ سُذَمَ رِيغُنَنْكُ، إِنْمَيْدَ كَوُنَنْكُ كَمَرْ نَ عُنْغُلُ؞ ذَاكُيِ كُوكَا كَمَرْ إِيَايٜىٰنْ دَ سُكَ رَسَ طَنْسُ طَيَ تَكْ؞ عَڧَرْشٜىٰ، رَانَرْ ذَاتَ ذَمَ دَ طَاثِ ڨُورَيْ!»