4 وَطَنَّنْ نٜىٰ مَغَنَرْ دَ يَهْوٜىٰهْ يَڢَطَا غَمٜىٰدَ إِسْرَٰٓءِيلَ دَ يَهُودَ؞
غَمَا غَاشِ، ݣُونَكِے سُنَ ذُوَا عِنْدَ ذَنْ مَيَرْوَ مُتَنٜىٰنَ إِسْرَٰٓءِيلَ دَ يَهُودَ دَ أَلْبَرْكُنْسُ؞ ذَنْ دَاوُاْ دَسُو ذُوَا ڧَسَرْدَ نَبَا كَاكَنِّنْسُ، ذَاسُ كُوَ مَلَّكٜىٰتَ؞ نِے يَهْوٜىٰهْ نَا ڢَطَا؞› »
إِنْجِ يَهْوٜىٰهْ، «أَنْجِ كُوكَا نَڢِرْغِتَ، دَ نَڟُواْرُواْ، بَابُ ذَمَنْ لَاڢِيَ؞