إِرْمِيَ 30:2 - أَتَّوْرَتْ دَ أَنَّبَاوَا2 «إِنْجِنِ يَهْوٜىٰهْ اللَّهْ نَ إِسْرَٰٓءِيلَ، ‹كَرُبُوتَ دُكَنْ مَغَنَرْدَ نَڢَطَا مَكَ عَثِكِنْ لِتَّڢِ؞ Faic an caibideil |
سَيْ إِرْمِيَ يَطَوْكِ وَنِ نَطَطّٜىٰنْ لِتَّڢِ، يَبَا مَرُبُوثِ بَرُكْ طَنْ نٜىٰرِيَ؞ بَرُكْ يَسَاكٜىٰ رُبُوتَ عَثِكِنْسَ دُكَنْ كَلْمُواْمِنْ دَسُكٜىٰ أَ لِتَّڢِنْ دَ سَرْكِے يٜىٰهُواْيَكِمْ نَ يَهُودَ يَڧُواْنٜىٰ أَوُتَا؞ بَنْدَ حَكَمَا، عَكَ ڧَارَ وَطَنْسُ كَلْمُواْمِ إِرِنْ وَطَنْثَنْ عَثِكِ؞