إِرْمِيَ 3:5 - أَتَّوْرَتْ دَ أَنَّبَاوَا5 ذَاكَ دِنْغَ يِنْ ڢُشِے دَنِے؟ ذَاكَ رِڧٜىٰنِ أَ ذُوثِيَا حَرْ أَبَدَانٜىٰ؟› غَاشِ، حَكَ كِكَيِ مَغَنَ، عَمَّا كِنْيِ دُكَنْ مُغُنْتَارْ دَ كِكَغَ دَامَ!» Faic an caibideil |
يَثٜىٰ إِنْتَڢِے إِنْيِ شٜىٰلَرْ وَطَنَّنْ كَلْمُواْمِ إِنَ ڢُسْكَنْتَرْ أَرٜىٰوَ، إِنْثٜىٰ، «إِنْجِ يَهْوٜىٰهْ، يَا كٜىٰ إِسْرَٰٓءِيلَ مَرَرْ أَمِنْثِ، كِدَاوُاْ غَرٜىٰنِ، بَذَنْ ثِيغَبَدَ دُوبَنْكِ دَ ڢُسْكَرْ ڢُشِيبَ، غَمَا نِے مَيْ ڧَوْنَ مَرَرْ ثَنْجَاوَانٜىٰ، بَذَنْيِ تَڢُشِے دَكٜىٰ حَرْ أَبَدَابَ؞ نِے يَهْوٜىٰهْ نَا ڢَطَا؞