غَمَا إِنْجِ يَهْوٜىٰهْ، ‹غَاشِ، ذَنْ مَيْشٜىٰكَ أَبِنْ ڟُواْرُواْ غَ كَنْكَ دَ دُكَنْ أَبُواْكَنْكَ؞ أَعِدُوانْكَ، أَبُواْكَنْ غَابَا ذَاسُ كَشٜىٰ أَبُواْكَنْكَ دَ تَكُواْبِے؞ ذَنْ بَادَ مُتَنٜىٰنْ يَهُودَ أَ حَنُّنْ سَرْكِنْ بَابِيلَ، ذَيْ كُوَ ݣُوشٜىٰسُ ذُوَا بَوْتَا عَ بَابِيلَ عِنْدَ ذَيْ كَشٜىٰسُ دَ تَكُواْبِے؞