إِرْمِيَ 28:14 - أَتَّوْرَتْ دَ أَنَّبَاوَا14 غَاشِ، نَسَا غُنْغُمٜىٰنْ ڧَرْڢٜىٰ أَوُيَنْ دُكَنْ وَطَنَّنْ أَلْعُمَّيْ دُواْمِنْ سُبَوْتَاوَ سَرْكِے نٜىٰبُكَدْنٜىٰزَّرْ نَ بَابِيلَ؞ ذَاسُ كُوَ بَوْتَا مَسَ، غَمَا نَا بَادَسُو أَ حَنُّنْسَ، حَرْ مَا دَ نَمُواْمِنْ دَاجِ؞ نِے يَهْوٜىٰهْ مَيْ ضُنْدُنَا، اللَّهْ نَ إِسْرَٰٓءِيلَ نَا ڢَطَا؞» Faic an caibideil |
« ‹عَمَّا عِدَنْ وَتَ أَلْعُمَّ كُواْ وَنِ مُلْكِ يَڧِ يَبَوْتَاوَ سَرْكِے نٜىٰبُكَدْنٜىٰزَّرْ نَ بَابِيلَ، كُواْ يَڧِ يَمِيڧَ وُيَنْسَ عَڧَرْڧَشِنْ إِيكُوانْ سَرْكِنْ كَمَرْ يَدَّ سَانِيَرْ نُواْمَ تَكَنْ مِيڧَ وُيَ ڧَرْڧَشِنْ غُنْغُمٜىٰ، ذَنْ حُكُنْتَ أَلْعُمَّرْ نَنْ دَ تَكُواْبِے دَ يُنْوَ دَ بَلَعِ، حَرْ سَيْ نَهَلَّكَ أَلْعُمَّرْ نَنْ تَهَنُّنْ نٜىٰبُكَدْنٜىٰزَّرْ؞ نِے يَهْوٜىٰهْ نَا ڢَطَا؞