إِرْمِيَ 28:1 - أَتَّوْرَتْ دَ أَنَّبَاوَا1 أَنَانً أَ شٜىٰكَرَرْ نَنْ، عَثِكِنْ وَتَ نَبِيَرْ أَ شٜىٰكَرَا تَهُطُ تَڢَرْكُوانْ مُلْكٍ سَرْكِے صَدِڧِيَ نَ يَهُودَ، سَيْ أَنَّبِے هَنَنِيَ طَنْ أَظُّرْ مُتُمِنْ غِبٜىٰيُوانْ يَيِ مَغَنَ دَنِے أَ غِدَنْ يَهْوٜىٰهْ؞ يَكُوَ يِمَغَنَرْ أَغَبَنْ ڢِرِسْتُواْثِے دَ دُكَنْ جَمَعَ ثٜىٰوَ Faic an caibideil |
بَايَنْ حَكَ سَيْ يَغَنْغَرَ ذُوَا غِدَنْ سَرْكِے، يَشِغَ طَاكِنْ مَرُبُوثِنْ سَرْكِے؞ دُكَنْ دَتَّاوَنْ سَرْكِے كُوَ سُنَ ظَوْنٜىٰ أَوُرِنْ، وَتُواْ عٜىٰلِشَمَ مَرُبُوثِ دَ دٜىٰلَيَ طَنْ شٜىٰمَيَ دَ عٜىٰلْنَتَنْ طَنْ عَكْبُوارْ دَ غٜىٰمَرِيَ طَنْ شَڢَنْ دَ صَدِڧِيَ طَنْ هَنَنِيَ دَ دُكَنْ دَتَّاوَنْ؞