يَنَ ثِكِنْ مَغَنَ كٜىٰنَنْ، سَيْ أَمَظِيَ يَأَمْسَ مَسَ يَثٜىٰ «شِنْ، يَوْشٜىٰ مُكَ نَطَكَ مَيْبَا سَرْكِے شَوَرَا؟ كَرُڢٜىٰ بَاكِنْكَ كُواْ كُوَ عَكَشٜىٰكَ!» سَيْ أَنَّبِنْ يَدَيْنَ مَغَنَ، عَمَّا يَثٜىٰ «نَا سَنِ ثٜىٰوَ اللَّهْ يَيِ نِيَّ يَهَلَكَاكَ نٜىٰ، غَمَا كَا عَيْكَتَ وَنَّنْ، بَكَكُمَجِ شَوَرَاتَبَ؞»