«تُنْدَ كَكٜىٰ دَ ذُوثِيَا مَيْ تُوبَ كَكُمَ ڧَسْڧَنْتَرْ دَكَنْكَ أَغَبَنَ سَعَدَّ كَجِ أَبِنْدَ نَڢَطَا غَمٜىٰدَ بِرْنِنَّنْ دَ مَذَوْنَنْسَ، يَدَّ نَثٜىٰ مُسُ ذَنْ مَيْدَ وُرِنْ كُڢَيْ دَ كُمَ عَلَمَرْ لَعَنَ، كَيَاغٜىٰ رِيغُنَنْكَ كَيِ كُوكَا أَغَبَنَ، تُواْ، نِے يَهْوٜىٰهْ نَجِ أَدُّعَرْكَ؞