إِرْمِيَ 26:12 - أَتَّوْرَتْ دَ أَنَّبَاوَا12 سَيْ إِرْمِيَ يَيِ مَغَنَ دَ دَتَّاوَنْ دَ كُمَ دُكَنْ جَمَعَ يَثٜىٰ «يَهْوٜىٰهْ نٜىٰ يَعَيْكٜىٰنِ إِنْ ڢَطِ دُكَنْ وَنَّنْ أَنَّبْثِ غَابَادَ غِدَنَّنْ دَ بِرْنِنَّنْ، يَدَّ كُكَجِ؞ Faic an caibideil |
سَعَدَّ سُكَثٜىٰ، ‹دُوانْمٜىٰ كَكٜىٰ مَكُواْكِ؟› سَيْ كَثٜىٰ، ‹سَبُواْدَ لَابَرِنْ أَبِنْدَ يَكٜىٰ ذُوَا نٜىٰ؞ ذُوثِيَارْ كُواْوَ ذَاتَ نَرْكٜىٰ، حَنُّنْ كُواْوَ ذَيْ مُتُ، رُوحٌ كُواْوَ كُمَ ذَيْ سُومَ، ڠُوِوُاْيِنْ كُواْوَ ذَاسُيِ سَنْيِ كَمَرْ ضُوَ؞› غَاشِ، أَبِنْ يَنَ ذُوَا، ذَيْ تَبَّتَا؞ نِے عُبَنْغِجِ يَهْوٜىٰهْ نَا ڢَطَا؞»