إِرْمِيَ 25:6 - أَتَّوْرَتْ دَ أَنَّبَاوَا6 كَدَ كُبِے وَطَنْسُ أَلُّواْلِ دُواْمِنْ كُبَوْتَا مُسُ كُواْ كُيِ مُسُ سُجَّدَ؞ كَدَ كُسَا إِنْيِ ڢُشِے سَبُواْدَ كُكَيِ سُجَّدَ غَ عَيْكِنْ حَنُّوَنْكُ؞ عِدَنْ كُكَبِے مَغَنَاتَ، بَذَنْ حُكُنْتَ كُبَ؞› Faic an caibideil |
نَا يِتَأَيْكَ مُكُ دَ بَايِنَ أَنَّبَاوَا إِنَ ثٜىٰوَ «كُواْوَ يَجُويَ دَغَ مُوغُوَرْ حَنْيَرْسَ، يَڠَرَ أَيُّكَنْسَ، كَدَ يَيِ وَ وَطَنْسُ أَلُّواْلِ سُجَّدَ يَبَوْتَا مُسُ؞ عِدَنْ كُنْيِ حَكَ، ذَاكُ ذَوْنَ عَڧَسَرْدَ نَبَاكُ، كُو دَ كَاكَنِّنْكُ؞» عَمَّا بَكُ كَسَ كُنّٜىٰ، كُيِ مِنِ بِيَيَّبَ؞