2 غَا مَغَنَرْ دَ إِرْمِيَ يَڢَطَا وَدُكَنْ مُتَنٜىٰنْ يَهُودَ دَ دُكَنْ مَذَوْنَنْ عُرُوشَلِيمَ؞
«يَنْذُ كَيِ مَغَنَ دَ مُتَنٜىٰنْ يَهُودَ دَ مَذَوْنَنْ عُرُوشَلِيمَ، كَثٜىٰ مُسُ، ‹إِنْجِنِ يَهْوٜىٰهْ، غَاشِ، إِنَ شِرِ إِنْ عَيْكَ مُكُ مَسِيڢَ، نَكُمَ ڧَدَّرَ مُوغُنْ أَبُ دُواْمِنْكُ؞ سَيْ كُواْوَ يَجُويَ دَغَ مُوغُوَرْ حَنْيَرْسَ، يَڠَرَ حَنْيَرْسَ دَ أَيُّكَنْسَ؞›
«تُنْدَغَ شٜىٰكَرَا تَغُواْمَشَا عُكُ تَمُلْكٍ سَرْكِے يُواْسِيَا طَنْ أَمُوانْ نَ يَهُودَ، يَهْوٜىٰهْ يَا يِتَيِنْ مَغَنَ دَنِے عَكَيْ عَكَيْ، وَتُواْ شٜىٰكَرَا عَشِرِنْ دَ عُكُ كٜىٰنَنْ؞ نِے ڢَا إِنَ تَڢَطَا مُكُ كُلُّمْ، عَمَّا بَ كُجِبَ؞
«إِنْجِنِ يَهْوٜىٰهْ، كَڟَيَ أَ ڢِيلِنْ غِدَانَ، كَيِ مَغَنَ دَ مُتَنٜىٰنْ دَ سُكَذُواْ دَغَ دُكَنْ غَرُضُوً يَهُودَ، سُو دَ سُكَذُواْ غِدَنْ يَهْوٜىٰهْ دُواْمِنْ سُيِ سُجَّدَ؞ كَڢَطَا مُسُ دُكَنْ مَغَنَرْدَ نَعُمَرْثٜىٰكَ، كَدَ كَضَغٜىٰ كُواْ كَلْمَ طَيَ؞
«إِنْجِنِ يَهْوٜىٰهْ مَيْ ضُنْدُنَا، اللَّهْ نَ إِسْرَٰٓءِيلَ، تَڢِے كَڢَطَا وَمُتَنٜىٰنْ يَهُودَ دَ مَذَوْنَنْ عُرُوشَلِيمَ ثٜىٰوَ نِے يَهْوٜىٰهْ إِنَ تَمْبَيَرْسُ، ‹بَذَاكُ كَسَ كُنّٜىٰ كُيِ بِيَيَّ دَ مَغَنَاتَبَ؟