إِرْمِيَ 24:2 - أَتَّوْرَتْ دَ أَنَّبَاوَا2 عَثِكِنْ ݣُونْدُواْ طَيَ أَݣَويْ ٻَوْرٜىٰ مَاسُ ݣَوْ، كَمَرْ نَنُونً ڢَارِ؞ عَثِكِنْ طَيَنْ كُوَ مَرَسَ ݣَوْنٜىٰ، وَطَنْدَ بَعَ عِيَ ثِنْسُ سَبُواْدَ رَشِنْ ݣَنْسُ؞ Faic an caibideil |
غَا مَعَنَرْ؞ غُواْنَرْ إِنَبِنْ يَهْوٜىٰهْ مَيْ ضُنْدُنَا عِتَثٜىٰ غِدَنْ إِسْرَٰٓءِيلَ، جَمَعَرْ يَهُودَ كُمَ سُونٜىٰ عِتَتُوَنْ إِنَبِنْدَ عَكَ دَدَّسَ، عِتَتُوَنْ دَيَكٜىٰ جِنْ دَاطِنْ لُورَ دَسُو؞ يَهْوٜىٰهْ يَا سَا ذُوثِيَا ذَاعَ حَيْڢِ یَیَنْ غَسْكِيَ، أَمَيْمَكُوانْ حَكَ، يَغَ ظُبْدَ جِنِ؞ يَسَ ذُوثِيَا ذَاعَ حَيْڢِ یَیَنْ أَدَلْثِے، أَمَيْمَكُوانْ حَكَ، يَجِ كُوكَنْ وَهَلَ!
إِنْجِ يَهْوٜىٰهْ، «دَنَتَرَرْ دَ إِسْرَٰٓءِيلَ تَغَمْشٜىٰنِ كَمَرْ يَدَّ عَكَ تَرَرْ دَ إِنَبِے أَدَاجِ؞ نَغَ كَاكَنِّنْسُ كَمَرْ نُونً ڢَارِ نَیَیَنْ ٻَوْرٜىٰ أَ لُواْكَثِنْ ڢَرْكُوانْ نُونَنْسُ؞ عَمَّا دَ سُكَ كَيْ بَعَلْ ڢٜىٰيُوارْ، سُكَ كٜىٰٻٜىٰ كَنْسُ غَ أَبِنْ كُنْيَرْ نَنْ بَعَلْ؞ سُكَ ذَمَ أَبِنْ ڧَظَنْتَا كَمَرْ غُنْكِنْ دَسُكٜىٰ ڧَوْنَ؞