إِرْمِيَ 23:8 - أَتَّوْرَتْ دَ أَنَّبَاوَا8 أَ مَيْمَكُوانْ حَكَ ذَاعَ ثٜىٰ، ‹نَا ضَنْڟٜىٰ دَ سُونَنْ يَهْوٜىٰهْ مَيْ رَيْ وَنْدَ يَڢِتَرْدَ ذُرِيَرْ غِدَنْ إِسْرَٰٓءِيلَ دَغَ ڧَسَرْ أَرٜىٰوَ دَغَ ڧَسَاشٜىٰنْدَ يَوَرْوَاڟَرْ دَسُو؞› سَعَنً ذَاسُ سَاكٜىٰ ذَمَ عَڧَسَرْسُ؞» Faic an caibideil |
يَنْذُ ڢَا، يَا ذُرِيَرْ بَاوَنَ يَعْڧُوبَ، كَدَ كُجِڟُواْرُواْ، يَا إِسْرَٰٓءِيلَ، كَدَ كُڢِرْغِتَ! غَمَا غَاشِ، ذَنْثٜىٰثٜىٰكُ دَغَ ڧَسَا مَيْ نِيسَ، ذَنْثٜىٰثِ یَیَنْكُ دَغَ ڧَسَرْ بَوْتَا؞ ذُرِيَرْ يَعْڧُوبَ ذَاسُ دَاوُاْ، ذَاسُ كَسَنْثٜىٰ دَ لَاڢِيَ دَ رَيْ عَݣُونْثٜىٰ، بَابُوَنْدَ ذَيْسَاكٜىٰ ڟُواْرَتَرْ دَسُو؞ نِے يَهْوٜىٰهْ نَا ڢَطَا؞