إِرْمِيَ 22:14 - أَتَّوْرَتْ دَ أَنَّبَاوَا14 كَيْتُوانْ وَنْدَ يَثٜىٰ، ‹ذَنْ غِنَاوَا كَيْنَ بَبَّنْ غِدَا دَ مَنْيَنْ طَكُنَنْ غِدَنْ سَمَ؞› يَيِ مَسَ تَغُواْغِ، يَرُڢٜىٰ بَنْغُوانْسَ دَ إِتَاثٜىٰنْ سٜىٰدَ، سَعَنً يَيِ مَسَ أَدُواْ دَ جَرْ كَلَ؞ Faic an caibideil |
«كُواْدَيَكٜىٰ عٜىٰدُواْمَاوَا، وَتُواْ ذُرِيَرْ إِسُوَ، سُنْ ثٜىٰ، ‹أَنْيِ كَثَ كَثَ دَمُو، عَمَّا ذَامُ كُواْمَ مُسَاكٜىٰ غِنَا كُڢَنْمُ،› عَمَّا يَهْوٜىٰهْ مَيْ ضُنْدُنَا يَثٜىٰ، ‹عِ، ذَاسُ غِنَا، نِے كُوَ ذَنْ رُشٜىٰ، حَرْ سَيْ أَنْثٜىٰ دَسُو مُوغُوَرْ ڧَسَا، مُتَنٜىٰنْ دَ ڢُشِنْ يَهْوٜىٰهْ ذَيْ دَطٜىٰ عَكَنْسُ؞›