إِرْمِيَ 22:11 - أَتَّوْرَتْ دَ أَنَّبَاوَا11 غَا أَبِنْدَ يَهْوٜىٰهْ يَڢَطَا غَمٜىٰدَ شَلُّمْ طَنْ يُواْسِيَا، سَرْكِنْ يَهُودَ، وَنْدَ يَغَاجِ كُجٜىٰرَرْ مُلْكٍ بَابَنْسَ يُواْسِيَا، شَلُّمْ نٜىٰ وَنْدَ عَكَتَڢِے دَشِ دَغَ وُرِنَّنْ؞ «بَذَيْ ڧَارَ كُواْمُواْوَ نَنْبَ؞ Faic an caibideil |
سَيْ مَنْيَنْ سُواْجُواْجِنْ سَرْكِے يُواْسِيَا سُكَ طَوْكِ غَاوَرْ عَكٜىٰكٜىٰنْ دُواْكِنْ يَاڧِ دَغَ مٜىٰغِدُّواْ ذُوَا عُرُوشَلِيمَ عِنْدَ سُكَ بِنّٜىٰشِ عَكَبَرِنْسَ؞ مُتَنٜىٰنْ يَهُودَ سُكَ ذَاٻِ طَنْ سَرْكِے يُواْسِيَا مَيْ سُونَ يٜىٰهُواْوَهَظْ، سُكَ نَطَشِ سَرْكِے أَمَڟَيِنْ بَابَنْسَ؞ ﴿شٜىٰكَرَا 609 كَاڢِنْ حَيْڢُوَرْ عِيسَىٰ﴾
سَيْ ڢِرْعَوْنَ نٜىٰكُواْ سَرْكِنْ مَصَرْ يَمَيْدَ عٜىٰلِيَكِمْ طَنْ يُواْسِيَا سَرْكِے أَمَڟَيِنْ بَابَنْسَ؞ سَعَنً يَسَاكٜىٰ سُونَنْ عٜىٰلِيَكِمْ ذُوَا يٜىٰهُواْيَكِمْ؞ عَمَّا يَطَوْكِ يٜىٰهُواْوَهَظْ يَكَيْ مَصَرْ، يٜىٰهُواْوَهَظْ كُوَ يَمُتُ عَثَنْ؞ ﴿شٜىٰكَرَا 609-598 كَاڢِنْ حَيْڢُوَرْ عِيسَىٰ﴾
هِلْكِيَ دَ وَطَنْدَ سَرْكِے يَعَيْكَ سُكَ تَڢِے سُيِ مَغَنَ دَ أَنَّبِيَ هُلْدَ؞ عِتَ ثٜىٰ مَاتَرْ شَلُّمْ طَنْ تُواْخَتْ جِيكَنْ هَسْرَ؞ شَلُّمْ نٜىٰ يَنَ لُورَ دَ رِيغُنَنْ عَيْكِ ثِكِنْ غِدَنْ يَهْوٜىٰهْ؞ هُلْدَ تَنَ ذَمَ ثِكِنْ عُرُوشَلِيمَ أَ سَابُوَرْ عُنْغُوَ؞ سَيْ سُكَ بَيَّنَ مَتَ أَبِنْدَ يَڢَرُ؞