إِرْمِيَ 20:4 - أَتَّوْرَتْ دَ أَنَّبَاوَا4 غَمَا إِنْجِ يَهْوٜىٰهْ، ‹غَاشِ، ذَنْ مَيْشٜىٰكَ أَبِنْ ڟُواْرُواْ غَ كَنْكَ دَ دُكَنْ أَبُواْكَنْكَ؞ أَعِدُوانْكَ، أَبُواْكَنْ غَابَا ذَاسُ كَشٜىٰ أَبُواْكَنْكَ دَ تَكُواْبِے؞ ذَنْ بَادَ مُتَنٜىٰنْ يَهُودَ أَ حَنُّنْ سَرْكِنْ بَابِيلَ، ذَيْ كُوَ ݣُوشٜىٰسُ ذُوَا بَوْتَا عَ بَابِيلَ عِنْدَ ذَيْ كَشٜىٰسُ دَ تَكُواْبِے؞ Faic an caibideil |
غَاشِ، ذَنْ كِرَا دُكَنْ ڧَبِيلُنْ أَرٜىٰوَ، حَرْ دَ بَاوَنَ سَرْكِے نٜىٰبُكَدْنٜىٰزَّرْ نَ بَابِيلَ؞ ذَنْ كَٰوُاْسُ سُيِ يَاڧِ دَ ڧَسَرْ نَنْ دَ مَذَوْنَنْتَ دَ دُكَنْ أَلْعُمَّنْ دَسُكٜىٰ كٜىٰوَيٜىٰ دَ عِتَ؞ ذَنْ كٜىٰٻٜىٰ ڧَسَرْدَ مَذَوْنَنْتَ دَ دُكَنْ أَلْعُمَّنْ دَسُكٜىٰ كٜىٰوَيٜىٰ دَ عِتَ دُواْمِنْ هَلَّكَرْوَ، إِنْسَا سُذَمَ كُڢَيْ دَ أَبِنْ ڟُواْرُواْ دَ أَبِنْ جَنْ ڟَكِ دَ أَبِنْ ڧَسْڧَنْثِ حَرْ أَبَدَا؞
غَا أَبِنْدَ نِے يَهْوٜىٰهْ مَيْ ضُنْدُنَا، اللَّهْ نَ إِسْرَٰٓءِيلَ نَا ڢَطَا غَمٜىٰدَ أَهَبْ طَنْ كُواْلَيَ دَ صَدِڧِيَ طَنْ مَعَسٜىٰيَ، وَطَنْدَ سُكٜىٰيِ مُكُ أَنَّبْثِنْ ڧَضْيَا دَ سُونَنَ؞ غَاشِ، ذَنْ مِيڧَسُ أَ حَنُّنْ سَرْكِے نٜىٰبُكَدْنٜىٰزَّرْ نَ بَابِيلَ، ذَيْ كُوَ كَشٜىٰسُ أَعِدَنُونْكُ؞