14 لَعَنَنِّيَثٜىٰ رَانَرْ دَعَكَ حَيْڢٜىٰنِ! كَدَ رَانَرْ دَ مَامَاتَ تَحَيْڢٜىٰنِ تَكَسَنْثٜىٰ دَ أَلْبَرْكَ!
عَمَّا إِلْيَاسُ يَوُثٜىٰ؞ دَ يَيِ تَڢِيَ تَرَانَ غُدَا ثِكِنْ دَاجِ، يَكَيْ وُرِنْ وَنِ إِتَاثٜىٰ يَذَوْنَ أَغِنْدِنْسَ؞ سَيْ إِلْيَاسُ يَيِ أَدُّعَ يَثٜىٰ «يَا يَهْوٜىٰهْ، كُواْمٜىٰ يَ إِشٜىٰنِ؞ بَرِ كَطَوْكِ رَيْنَ، غَمَا بَنْڢِے كَاكَنِّنَ وَطَنْدَ سُكَ مُتُبَ؞»
بَايَنْ ݣُونَكِے بَݣَويْ طِنَّنْ، أَيُوبَ يَبُوطٜىٰ بَاكِنْسَ يَلَعَنْثِ رَانَرْ دَ عَكَ حَيْڢٜىٰشِ؞
كَيْتُواْنَ، يَمَمَتَ! دُوانْمٜىٰ كِكَ حَيْڢٜىٰنِ؟ كُلُّمْ أَنَ جَيَيَّ دَنِے، أَنَ غَرْدَمَ دَنِے أَدُكَنْ ڧَسَرْ! نِے، بَانَ بَادَ رَنْثٜىٰ كُواْ إِنْ كَرْٻِ بَاشِ، عَمَّا دُكْدَهَكَ، كُواْوَ يَنَ لَعَنْتَ نِے؞