إِرْمِيَ 2:5 - أَتَّوْرَتْ دَ أَنَّبَاوَا5 إِنْجِ يَهْوٜىٰهْ، «وَنٜىٰ لَيْڢِے كَاكَنِّنْكُ سُكَ سَامٜىٰنِ دَشِ؟ مٜىٰيَسَا سُكَيِ نٜىٰسَ دَنِے؟ مٜىٰيَسَا سُكَبِے أَبُبُوَنْ بَنْظَ، سُكَ كُوَ ذَمَ بَنْظَ؟ Faic an caibideil |
جِ! غَا كُوكَنْ ذُوثِيَاتَ جَمَعَتَ؞ كُواْعِنَ عَڧَسَرْ سُنَ ثٜىٰوَ «كُواْ يَهْوٜىٰهْ بَايَ ثِكِنْ سِهِيُواْنَ نٜىٰ؟ كُواْ سَرْكِنْتَ بَايَ عَثِكِنْتَنٜىٰ؟» يَهْوٜىٰهْ سَرْكِنْسُ يَأَمْسَ يَثٜىٰ، «دُوانْمٜىٰ سُكٜىٰ بَوْتَرْ غُمَكَ؟ دُوانْمٜىٰ سُكَسَا نَيِڢُشِے تَوُرِنْ سُجَّدَرْ بَنْظَ غَ أَلُّواْلِنْ أَلْعُمَّيْ؟»