14 سَعَدَّ إِرْمِيَ يَكُواْمَ دَغَ تُواْڢٜىٰتْ عِنْدَ يَهْوٜىٰهْ يَعَيْكٜىٰشِ يَيِ أَنَّبْثِ، سَيْ يَڟَيَ أَ ڢِيلِنْ غِدَنْ يَهْوٜىٰهْ يَثٜىٰ وَدُكَنْ مُتَنٜىٰنْ،
يٜىٰهُواْشَڢَتْ يَتَاشِ ڟَيٜىٰ أَغَبَنْ تَارُوانْ جَمَعَرْ يَهُودَ دَ نَ عُرُوشَلِيمَ أَ غِدَنْ يَهْوٜىٰهْ، أَغَبَنْ سَابُوانْ ڢِيلِ؞
سَيْ يَهْوٜىٰهْ يَثٜىٰ مِنِ «تَڢِے كَڟَيَ عَبَاكِنْ ڧُواْڢَرْ جَمَعَ، عِنْدَ سَرَاكُنَنْ يَهُودَ سُكَنْ شِغُواْ سُڢِتَ؞ سَعَنً كَبِے تَسَوْرَنْ ڧُواْڢُواْڢِنْ عُرُوشَلِيمَ؞
غَا مَغَنَرْ دَ إِرْمِيَ يَڢَطَا وَدُكَنْ مُتَنٜىٰنْ يَهُودَ دَ دُكَنْ مَذَوْنَنْ عُرُوشَلِيمَ؞
«إِنْجِنِ يَهْوٜىٰهْ، كَڟَيَ أَ ڢِيلِنْ غِدَانَ، كَيِ مَغَنَ دَ مُتَنٜىٰنْ دَ سُكَذُواْ دَغَ دُكَنْ غَرُضُوً يَهُودَ، سُو دَ سُكَذُواْ غِدَنْ يَهْوٜىٰهْ دُواْمِنْ سُيِ سُجَّدَ؞ كَڢَطَا مُسُ دُكَنْ مَغَنَرْدَ نَعُمَرْثٜىٰكَ، كَدَ كَضَغٜىٰ كُواْ كَلْمَ طَيَ؞
سَعَنً أَنَّبِے إِرْمِيَ يَيِ مَغَنَ دَ أَنَّبِے هَنَنِيَ أَغَبَنْ ڢِرِسْتُواْثِے دَ دُكَنْ جَمَعَرْ دَسُكٜىٰ ڟَيٜىٰ أَ غِدَنْ يَهْوٜىٰهْ؞
«كُجٜىٰ كُڟَيَ ثِكِنْ هَيْكَلِ كُڢَطَا وَمُتَنٜىٰ دُكَنْ مَغَنَرْ وَنَّنْ سَابُوانْ رَيْ؞»