إِرْمِيَ 18:6 - أَتَّوْرَتْ دَ أَنَّبَاوَا6 «يَا كُو غِدَنْ إِسْرَٰٓءِيلَ، أَشٜىٰ، بَذَنْ عِيَيِ دَكُو كَمَرْ يَدَّ مَيْ غِنِنْ تُݣُونٜىٰنَّنْ يَيِبَ؟ غَاشِ، كَمَرْ يَدَّ لَاكَ تَكٜىٰ أَ حَنُّنْ مَيْ غِنِ، حَكَكُمَ كُكٜىٰ أَ هَنُّونَ، يَا كُو غِدَنْ إِسْرَٰٓءِيلَ؞ Faic an caibideil |
«يَا سَرْكِے، سَعَدَّ كَكٜىٰ كَلُّواْ، سَيْغَا وَنِ مَلاَىِٕكَ مَيْ ڟَرْكِے، طَنْ سِنْتِرِ يَنَ سَوْكُواْوَ دَغَ سَمَ؞ يَنَ ثٜىٰوَ ‹أَ سَارٜىٰ إِتَاثٜىٰنَّنْ، أَ هَلَّكَ شِ، عَمَّا عَبَرْ تُوشٜىٰنْ دَ سَيْوُاْيِنْسَ ثِكِنْ ڧَسَا؞ أَ طَطَّوْرٜىٰ دَ سَرْڧَرْ بَڧِنْ ڧَرْڢٜىٰ دَ تَغُلَّ، عَبَرْ شِ أَطَنْيَرْ ثِيَوَ؞ بَرِ رَٻَ تَيِ تَجِڧٜىٰشِ، يَذَوْنَ تَرٜىٰدَ نَمُواْمِنْ دَاجِ حَرْ ڟَوُانْ لُواْكَثِ بَݣَويْ؞›