إِرْمِيَ 18:18 - أَتَّوْرَتْ دَ أَنَّبَاوَا18 سَيْ وَطَنْسُ مُتَنٜىٰ سُكَثٜىٰ وَجُونَ «كُذُواْ مُيِ ڧُلّٜىٰ ڧُلّٜىٰ عَكَنْ إِرْمِيَ! أَيْ، كُواْيَرْوَرْ مُوسَٰى بَذَاتَ ٻَثٜىٰ دَغَ ڢِرِسْتُواْثِے بَ، كُواْ شَوَرَا دَغَ وُرِنْ مَاسُ حِكِمَ، كُواْ مَغَنَرْ يَهْوٜىٰهْ دَغَ وُرِنْ أَنَّبَاوَا؞ كُذُواْ مُرُشٜىٰشِ دَ هَرْشٜىٰ، كَدَ مُكُلَ دَ أَبِنْدَ يَكٜىٰ ڢَطَا؞» Faic an caibideil |
حَڧِيڧَ، ذَامُ عَيْكَتَ دُكَنْ أَبِنْدَ مُكَيِ ضَنْڟُوَا ذَامُيِ؞ ذَامُ مِيڧَ هَدَايُ غَ صِڢَّرْ أَلِّيَرْ نَنْ سَرَوْنِيَرْ سَمَ؞ ذَامُ مِيڧَ مَتَ هَدَايُ نَأَبِنْ شَا كَمَرْ يَدَّ مُكَ سَابَايِ أَغَرُضُوً يَهُودَ دَ عَتِيتُنَنْ عُرُوشَلِيمَ، مُو دَ كَاكَنِّنْمُ دَ سَرَاكُنَنْمُ دَ شُوغَبَنِّنْمُ؞ أَ لُواْكَثِنْ كُوَ مُنَدَ عَبِنْثِ عَيَلْوَثٜىٰ، مُكَيِ أَرْزِڧِ، بَابُوَتَ وَهَلَ؞