3 غَمَا غَ أَبِنْدَ يَهْوٜىٰهْ يَڢَطَا غَمٜىٰدَ یَیَ مَظَا دَ مَاتَا وَطَنْدَ عَكَ حَيْڢَ أَوُرِنَّنْ دَ كُمَ إِيَايٜىٰ مَظَا دَ مَاتَا وَطَنْدَ سُكَيِ رٜىٰنُوانْسُ عَڧَسَرْ نَنْ؞
مَتَنْ دَ مَذَنْسُ سُكَ مُتُ سُنْيِيَوَ ڢِيٜىٰدَ يَشِ عَبَاكِنْ تٜىٰكُ؞ نَا كَٰوُاْ مَيْ هَلَّكَرْوَ أَڟَكَرْ رَانَ، يَهَلَّكَرْ دَ سَمَارِ، يَسَا عُوَيٜىٰنْسُ عَثِكِنْ وَهَلَ؞ نَا سَا عَذَابَ دَ رَظَنَ سُڢَاطُواْ مُسُ بَا لَابَرِ؞
«بَذَاكَيِ عَوْرٜىٰ، كُواْ كَحَيْڢِ یَیَ مَظَا دَ مَاتَا أَوُرِنَّنْ بَ؞
إِنْجِ يَهْوٜىٰهْ «كَدَ كَشِغَ غِدَنْ دَ عَكٜىٰيِنْ كُوكَنْ مُتُوَ، كُواْ كَتَڢِے عِنْدَ عَكٜىٰيِنْ بَڧِنْ ثِكِ؞ غَمَا نَارِغَا نَا جَنْيٜىٰ سَلَمَتَ دَ ڧَوْنَتَ مَرَرْ ثَنْجَاوَا دَ جِنْڧَيْنَ دَغَ جَمَعَرْ نَنْ؞ نِے يَهْوٜىٰهْ نَا ڢَطَا؞
غَمَا نِے يَهْوٜىٰهْ مَيْ ضُنْدُنَا، اللَّهْ نَ إِسْرَٰٓءِيلَ نَثٜىٰ، غَاشِ ذَنْسَا مُرْيَرْ مُرْنَ دَ تَڢَضٍ ثِكِ دَ مُرْيَرْ أَنْغُواْ دَ تَأَمَرْيَ سُٻَثٜىٰ دَغَ وُرِنَّنْ؞ نِے يَهْوٜىٰهْ ذَنْيِ وَنَّنْ كُوَ أَعِدُوانْكُ دَ كُمَ أَ زَامَانِنْكُ؞
إِنْجِ يَهْوٜىٰهْ «سَبُواْدَ حَكَ، غَاشِ، ذَنْسَا أَبِنْ تُنْتُنْٻٜىٰ أَغَبَنْ جَمَعَرْ نَنْ، وَنْدَ ذَاسُيِ تُنْتُٻٜىٰ عَكَيْ؞ إِيَايٜىٰ دَ یَیَ، مَڨُوبْتَ دَ أَبُواْكَيْ، دُكَ ذَاسُ هَلَّكَ تَرٜىٰ!»
إِنْيِ مَغَنَ دَ غِدَنْ إِسْرَٰٓءِيلَ ثٜىٰوَ ‹إِنْجِنِ عُبَنْغِجِ يَهْوٜىٰهْ، ذَنْيِ بَنْظَ دَ وُرِينَ مَيْ ڟَرْكِے، أَبِنْ تَاڧَمَرْكُ، أَبِنْدَ كُكَڢِ ڧَوْنَ، أَبِنْدَ كُمَ يَكٜىٰ ڢَرَنْتَ مُكُ ذُوثِيَا؞ یَیَنْكُ مَظَا دَ مَاتَا وَطَنْدَ كُكَ بَرْسُ عَبَايَ، ذَاعَ كَشٜىٰسُ دَ تَكُواْبِے؞