إِرْمِيَ 16:11 - أَتَّوْرَتْ دَ أَنَّبَاوَا11 سَيْ كَثٜىٰمُسُ، ‹نِے يَهْوٜىٰهْ نَا يِوَنَّنْ سَبُواْدَ كَاكَنِّنْكُ سُنْڧِينِ، سُنْ كُمَبِے وَطَنْسُ أَلُّواْلِ، سُنْيِ مُسُ سُجَّدَ، سُنْيِ مُسُ بَوْتَا؞ سُنْڧِينِ بَسُ كُوَ كِيَايٜىٰ كُواْيَرْوَاتَابَ؞ Faic an caibideil |
ذَاعَ شِمْڢِطَا ڧَسُسُوَنْ أَ رَانَ دَ أَوَتَ دَ أَغَبَنْ دُكَنْ تَوْرَرِنْ سَمَ، أَبُبُوَنْ دَ مُتَنٜىٰنَ سُكَ ڧَوْنَثٜىٰسُ، سُكَ كُمَ بَوْتَا مُسُ، وَطَنْدَ سُكَ نٜىٰمِ شَوَرَرْسُ، سُكَيِ مُسُ سُجَّدَ؞ بَذَاعَ تَتَّارَ ڧَسُسُوَنْ أَبِنّٜىٰبَ، عَمَّا ذَاعَ تَتَّاكٜىٰسُ كَمَرْ كَاشِنْ دَبَّ أَ ڢُسْكَرْ ڧَسَا؞
كُنْ رِغَا كُنْ ٻَاتَ لُواْكَثِ سُواْسَيْ عَكَنْ ذَمَنْ دَ كُكَيِ أَدَا، وَتُواْ ذَمَ إِرِ وَنْدَ مَرَسَ سَنِنْ اللَّهْ سُكٜىٰ جِنْ دَاطِنْسَ، وَتُواْ نٜىٰمَنْ جِنْ دَاطِے نَرَشِنْ كُنْيَا دَ شَعَوَ إِرِ إِرِ تَجِكِے دَ بُغُوَ دَ بُكُكُوَنْ شَيٜىٰ شَيٜىٰ دَ ڢِتَرْ شَنْ إِسْكَ تَلَلَتَ، حَرْ دَ بَوْتَرْ غُمَكَ، أَبِنْ ڨَمَ نٜىٰ؞