إِرْمِيَ 14:9 - أَتَّوْرَتْ دَ أَنَّبَاوَا9 يَا يَهْوٜىٰهْ! دُوانْمٜىٰ كَكَسَنْثٜىٰ كَمَرْ وَنْدَ يَضِكِثِے، كَمَرْ ڠُونِنْ يَاڧِنْدَ يَكَاسَ يِنْ ثٜىٰتُواْ؟ دُكْدَهَكَ، يَا يَهْوٜىٰهْ، كَنَ أَڟَكِيَرْمُ، دَ سُونَنْكَ كُمَ عَكٜىٰ كِرَنْمُ؞ كَدَ كَبَرْمُ!» Faic an caibideil |
جِ! غَا كُوكَنْ ذُوثِيَاتَ جَمَعَتَ؞ كُواْعِنَ عَڧَسَرْ سُنَ ثٜىٰوَ «كُواْ يَهْوٜىٰهْ بَايَ ثِكِنْ سِهِيُواْنَ نٜىٰ؟ كُواْ سَرْكِنْتَ بَايَ عَثِكِنْتَنٜىٰ؟» يَهْوٜىٰهْ سَرْكِنْسُ يَأَمْسَ يَثٜىٰ، «دُوانْمٜىٰ سُكٜىٰ بَوْتَرْ غُمَكَ؟ دُوانْمٜىٰ سُكَسَا نَيِڢُشِے تَوُرِنْ سُجَّدَرْ بَنْظَ غَ أَلُّواْلِنْ أَلْعُمَّيْ؟»