إِرْمِيَ 14:4 - أَتَّوْرَتْ دَ أَنَّبَاوَا4 سَبُواْدَ ڧَسَرْ تَبُوشٜىٰ حَرْ تَڟَٰغٜىٰ تُنْدَ بَعَيِ ضُوً سَمَبَ، سَيْ كُنْيَا تَكَامَ مَنُواْمَ، حَرْ سُكَ رُڢٜىٰ ڢُسْكَرْسُ سَبُواْدَ كُنْيَا؞ Faic an caibideil |
دُكَنْ ڧَسَرْ ذَاتَ ڧُواْنٜىٰ دَ ڢَرَرْ وُتَا مَيْ وَرِ دَ غِشِرِ، بَابُ أَبِنْدَ ذَاعَ عِيَ شُوكَ، بَابُ كُمَ أَبِنْدَ ذَيْ عِيَ ڟِيرَا، بَابُ ثِيَوَرْ دَ ذَاتَ عِيَيِنْ غِرْمَ عَثِكِ دَيْدَيْ كَمَرْ يَدَّ يَهْوٜىٰهْ يَهَلَّكَرْ دَ سُواْدُوامْ دَ غُواْمُواْرَ دَ أَدْمَ دَ ظٜىٰبُواْيِمْ، عَثِكِنْ ڢُشِنْسَ مَيْ ذَاڢِ؞