إِرْمِيَ 14:14 - أَتَّوْرَتْ دَ أَنَّبَاوَا14 يَهْوٜىٰهْ كُوَ يَثٜىٰ مِنِ «أَنَّبَاوَنَّنْ، أَنَّبْثِنْ ڧَضْيَا نٜىٰ سُكٜىٰيِ دَ سُونَنَ؞ نِے بَنْعَيْكٜىٰسُبَ، بَنْ كُمَ عُمَرْثٜىٰسُبَ، كُواْ إِنْيِ مَغَنَ دَسُو؞ سُنَيِمُكُ أَنَّبْثِنْ رُعُيَرْ ڧَضْيَا دَ دُوبَانْ بَنْظَ دَ تُنَانِنْ ذُوثِيَارْسُ نٜىٰ كَوَيْ؞ Faic an caibideil |
غَا أَبِنْدَ نِے يَهْوٜىٰهْ مَيْ ضُنْدُنَا، اللَّهْ نَ إِسْرَٰٓءِيلَ نَا ڢَطَا غَمٜىٰدَ أَهَبْ طَنْ كُواْلَيَ دَ صَدِڧِيَ طَنْ مَعَسٜىٰيَ، وَطَنْدَ سُكٜىٰيِ مُكُ أَنَّبْثِنْ ڧَضْيَا دَ سُونَنَ؞ غَاشِ، ذَنْ مِيڧَسُ أَ حَنُّنْ سَرْكِے نٜىٰبُكَدْنٜىٰزَّرْ نَ بَابِيلَ، ذَيْ كُوَ كَشٜىٰسُ أَعِدَنُونْكُ؞
شُوغَبَنِّنْتَ سُنَ يَنْكٜىٰ شَرِيعَ تَثِنْ حَنْثِ؞ ڢِرِسْتُواْثِنْتَ سُنَ كُواْيَرْوَا دُواْمِنْ نٜىٰمَنْ رِيبَ، أَنَّبَاوَنْتَ سُنَ أَنَّبْثِ دُواْمِنْ نٜىٰمَنْ كُطِ؞ دُكْدَهَكَ سُنَ ڟَمَّنِ يَهْوٜىٰهْ يَنَ تَرٜىٰدَسُو، سُنَ ثٜىٰوَ «أَيْ، يَهْوٜىٰهْ يَنَ ڟَكِيَرْمُ، بَ مَسِيڢَرْ دَ ذَاتَ ڢَاطُواْ عَكَنْمُ!»