إِرْمِيَ 14:13 - أَتَّوْرَتْ دَ أَنَّبَاوَا13 سَيْ نَأَمْسَ نَثٜىٰ «أَيَّا عُبَنْغِجِ يَهْوٜىٰهْ! غَاشِ، أَنَّبَاوَا سُنَ ثٜىٰمُسُ، ‹بَذَاكُ غَ تَكُواْبِنْ يَاڧِ كُواْ يُنْوَبَ؞ يَهْوٜىٰهْ ذَيْبَاكُ ثِكَكّٜىٰنْ ذَمَنْ لَاڢِيَ أَوَنَّنْ وُرِے؞› » Faic an caibideil |
شُوغَبَنِّنْتَ سُنَ يَنْكٜىٰ شَرِيعَ تَثِنْ حَنْثِ؞ ڢِرِسْتُواْثِنْتَ سُنَ كُواْيَرْوَا دُواْمِنْ نٜىٰمَنْ رِيبَ، أَنَّبَاوَنْتَ سُنَ أَنَّبْثِ دُواْمِنْ نٜىٰمَنْ كُطِ؞ دُكْدَهَكَ سُنَ ڟَمَّنِ يَهْوٜىٰهْ يَنَ تَرٜىٰدَسُو، سُنَ ثٜىٰوَ «أَيْ، يَهْوٜىٰهْ يَنَ ڟَكِيَرْمُ، بَ مَسِيڢَرْ دَ ذَاتَ ڢَاطُواْ عَكَنْمُ!»
عَمَّا ڢَا، أَدَا أَنَّبَاوَا مَاسُ رُوطِ سُنْ ڢِتُواْ دَغَ ثِكِنْ مُتَنٜىٰنْ اللَّهْ؞ تُواْ، حَكَمَا، وَطَنْسُ مَلَمً ڧَضْيَا ذَاسُ كَسَنْثٜىٰ عَثِكِنْكُ؞ ذَاسُ كَٰوُاْ وَتَ كُواْيَرْوَا عَٻُواْيٜىٰ، سُكُواْيَ وَمُتَنٜىٰ ڧَضْيَارْ دَ ذَاتَ ٻَاتَسُ، حَرْ ذَاسُڧِ عُبَنْغِجِ، وَنْدَ يَڢَنْشِ رَنْسُ؞ بَا لَابَرِ يِنْ حَكَ كُوَ ذَيْ جَٰوُاْ مُسُ هَلَّكَ؞