إِرْمِيَ 12:4 - أَتَّوْرَتْ دَ أَنَّبَاوَا4 حَرْ يَوْشٜىٰ ڧَسَرْ ذَاتَيِ مَكُواْكِ، ثِيَوَرْ كُواْوَنٜىٰ دَاجِ كُمَ تَبُوشٜىٰ؟ سَبُواْدَ مُغُنْتَارْ مَذَوْنَنْ ڧَسَرْ، دَبُّواْبِے دَ ڟُنْڟَيٜىٰ سُنْ هَلَّكَ؞ بَنْدَ حَكَمَا، مُتَنٜىٰنْ سُنَ ثٜىٰوَ «أَيْ، بَذَيْ عِيَ غَنِنْ ڧَرْشٜىٰنْمُبَ؞» Faic an caibideil |