إِرْمِيَ 11:6 - أَتَّوْرَتْ دَ أَنَّبَاوَا6 يَهْوٜىٰهْ يَاثٜىٰ مِنِ «كَيِ شٜىٰلَرْ دُكَنْ وَطَنَّنْ كَلْمُواْمِ أَغَرُضُوً يَهُودَ دَ عَتِيتُنَنْ عُرُوشَلِيمَ؞ كَثٜىٰ سُكَسَ كُنّٜىٰ دَ كَلْمُواْمِنْ يَرْجٜىٰجٜىٰنِيَرْ نَنْ سُكُمَ عَيْكَتَاسُ؞ Faic an caibideil |
يَثٜىٰ إِنْتَڢِے إِنْيِ شٜىٰلَرْ وَطَنَّنْ كَلْمُواْمِ إِنَ ڢُسْكَنْتَرْ أَرٜىٰوَ، إِنْثٜىٰ، «إِنْجِ يَهْوٜىٰهْ، يَا كٜىٰ إِسْرَٰٓءِيلَ مَرَرْ أَمِنْثِ، كِدَاوُاْ غَرٜىٰنِ، بَذَنْ ثِيغَبَدَ دُوبَنْكِ دَ ڢُسْكَرْ ڢُشِيبَ، غَمَا نِے مَيْ ڧَوْنَ مَرَرْ ثَنْجَاوَانٜىٰ، بَذَنْيِ تَڢُشِے دَكٜىٰ حَرْ أَبَدَابَ؞ نِے يَهْوٜىٰهْ نَا ڢَطَا؞
بَ إِرِنْ وَنَّنْ سَڧُواْ نٜىٰ يَهْوٜىٰهْ يَسَنَرْ تَبَاكِنْ أَنَّبَاوَا نَدَا بَ؟ بَ إِرِنْ وَنَّنْ سَڧُواْ نٜىٰ عَكَ بَايَرْ أَ لُواْكَثِنْ دَ عُرُوشَلِيمَ دَ غَرُرُوَنْتَ دَسُكٜىٰ كٜىٰوَيٜىٰ دَ عِتَ سُنَ ثِكٜىٰ دَ مُتَنٜىٰ دَ أَرْزِڧِ، كُمَ يَنْكِنْ نٜىٰغٜىٰبْ عَكُدُ دَ يَنْكِنْ ڧأَنَانً تُدَّيْ، سُو مَا سُنَ ثِكٜىٰ دَ مُتَنٜىٰبَ؟»