إِرْمِيَ 11:4 - أَتَّوْرَتْ دَ أَنَّبَاوَا4 وَنَّنْ يَرْجٜىٰجٜىٰنِيَ نَيِ دَ كَاكَنِّنْكُ أَ لُواْكَثِنْدَ نَڢِتَرْ دَسُو دَغَ ڧَسَرْ مَصَرْ دَغَ ذَاڢِنْ وُتَرْ مَڧٜىٰرَرْ نَنْ؞ نَثٜىٰ مُسُ سُيِ بِيَيَّ دَ مَغَنَاتَ، سُأَيْكَتَ دُكَنْ أَبِنْدَ نَعُمَرْثٜىٰسُ؞ تَهَكَ ذَاسُ ذَمَ جَمَعَتَ، نِے كُوَ إِنْذَمَ اللَّهْ نْسُ؞ Faic an caibideil |
غَا سَڧُواْ غَمٜىٰدَ دَبُّواْبِنْ دَاجِنْ نٜىٰغٜىٰبْ؞ «دُوبِے وَكِلَنْ يَهُودَ سُنَ تَڢِيَ أَ حَنْكَلِ سُنَ رَڟَاوَ تَمُوغُنْ دَاجِ ذُوَا مَصَرْ، دَاجِ نَظَكُواْكِ دَ مُوغَيٜىٰنْ مَثِيظَيْ؞ سُنَ طَوْكٜىٰ دَ كَايَنْ أَرْزِڧِ عَكَنْ جَاكُنَ، كَايَنْ أَجِيَرْسُ عَكَنْ رَاڧُمَ دُواْمِنْ نٜىٰمَنْ تَيْمَكُواْ دَغَ مَصَرْ، دَغَ مُتَنٜىٰ مَرَسَ كَٰوُاْ رِيبَ؞
طَيَ ثِكِنْ عُكُنْ، ذَنْ ڠُودَ دَ وُتَا، ذَنْ تَاثٜىٰسُ كَمَرْ يَدَّ عَكٜىٰيِ وَ أَظُرْڢَا، ذَنْ ڠُودَاسُ كَمَرْ يَدَّ عَكٜىٰيِ وَظِينَارِيَ؞ ذَاسُ كِرَا غَ سُونَنَ، ذَنْ كُوَ أَمْسَمُسُ؞ ذَنْثٜىٰ، ‹وَطَنَّنْ مُتَنٜىٰنَنٜىٰ؞› كُواْوَنّٜىٰنْسُ كُوَ ذَيْ أَمْسَ، ‹يَهْوٜىٰهْ اللَّهْ نَا نٜىٰ؞› »