إِرْمِيَ 10:6 - أَتَّوْرَتْ دَ أَنَّبَاوَا6 يَا يَهْوٜىٰهْ، بَابُوَنِ كَمَرْكَ! كَيْ مَيْغِرْمَ نٜىٰ، سُونَنْكَ مَيْغِرْمَ نٜىٰ دَ إِيكُواْ سُواْسَيْ؞ Faic an caibideil |
دَ نَدُوبَ يَدَّ أَبُبُوَنْ سُكٜىٰ، سَيْ نَتَاشِ نَتَارَ مَنْيَنْ مُتَنٜىٰ دَ دَتَّاوَا دَ سَوْرَنْ مُتَنٜىٰ؞ نَثٜىٰ «كَدَ كُجِڟُواْرُوانْ أَبُواْكَنْ غَابَنْمُ؞ كُتُنَ عُبَنْغِجِ مَيْغِرْمَ نٜىٰ، مَيْ بَنْ ڟُواْرُواْ كُمَ؞ كُيِ يَاڧِ دُواْمِنْ كُڟَرٜىٰ یَنْعُوَنْكُ دَ یَیَنْكُ مَظَا دَ مَاتَادَ مَاتَنْكُ دَ كُمَ غِدَاجٜىٰنْكُ؞»
«يَنْذُ ڢَا، يَا اللَّهْ نْمُ، اللَّهْ مَيْغِرْمَ، مَيْ إِيكُواْ دَ مَيْ بَنْ ڟُواْرُواْ، مَيْ كِيَايٜىٰ يَرْجٜىٰجٜىٰنِيَ دَ مَيْ ڧَوْنَ مَرَرْ ثَنْجَاوَا، كَدَ كَرٜىٰنَ وَهَلَرْمُ أَعِدُوانْكَ! وَهَلَرْ دَ تَذُواْ كَنْمُ دَ كَنْ سَرَاكُنَنْمُ دَ كَنْ شُوغَبَنِّنْمُ، دَ كَنْ ڢِرِسْتُواْثِنْمُ دَ كَنْ أَنَّبَاوَنْمُ، دَ كَنْ كَاكَنِّنْمُ دَ كَنْ دُكَنْ مُتَنٜىٰنْكَ، تُنْدَغَ زَامَانِنْ سَرَاكُنَنْ أَسُّرِيَ حَرْ ذُوَا يَوْ؞
دُكْدَهَكَ، مُو دَيْ أَغَرٜىٰمُ كَمْ، اللَّهْ طَيَ نٜىٰ؞ وَتُواْ، اللَّهْ عُبَا وَنْدَ دُكَنْ أَبُبُوَ سُكٜىٰ دَغَ غَرٜىٰشِ، وَنْدَ كُمَ مُكٜىٰ رَايُوَا دُواْمِنْسَ، عُبَنْغِجِ كُمَ طَيَ نٜىٰ، عِيسَىٰ أَلْمَسِيحُ، وَنْدَ تَوُرِنْسَ نٜىٰ دُكَنْ أَبُبُوَ سُكَ ڢِتُواْ، مُكُمَ تَوُرِنْسَ نٜىٰ مُكَ كَسَنْثٜىٰ؞