إِرْمِيَ 1:18 - أَتَّوْرَتْ دَ أَنَّبَاوَا18 نِے كُوَ، غَاشِ، يَوْ نَا مَيْشٜىٰكَ كَمَرْ بِرْنِ مَيْ كَتَنْغَ، كَمَرْ غِنْشِڧِنْ ڧَرْڢٜىٰ، كَمَرْ بَنْغُوانْ ڧَرْڢٜىٰنْ تَغُلَّ؞ نَاسَا كَاعِيَ ڟَيَاوَا غَابَادَ دُكَنْ ڧَسَرْ، غَابَادَ سَرَاكُنَنْ يَهُودَ دَ شُوغَبَنِّنْتَ، غَابَادَ ڢِرِسْتُواْثِنْتَ دَ دُكَنْ مُتَنٜىٰنْ ڧَسَرْ؞ Faic an caibideil |
سُڢَطَا وَ سَرْكِے صَدِڧِيَ سُثٜىٰ «غَا أَبِنْدَ يَهْوٜىٰهْ اللَّهْ نَ إِسْرَٰٓءِيلَ يَثٜىٰ؞ ‹غَاشِ، ذَنْ جُويَا كَايَنْ يَاڧِنْ دَسُكٜىٰ أَ حَنُّنْكُ، وَطَنْدَ كُكٜىٰ أَمْڢَانِ دَسُو كُنَ يَاڧِ دَ سَرْكِنْ بَابِيلَ دَ كَلْدِيَاوَا، مُتَنٜىٰنْ دَ سُكَ كٜىٰوَيٜىٰ كَتَنْغَرْ بِرْنِنْكُ؞ ذَنْ مَيْدَ كَايَنْ يَاڧِنَّنْ سُذَمَ بَنْظَ أَ حَنُّنْكُ، إِنْ تَتَّرَاسُ أَڟَكِيَرْ بِرْنِنْكُ؞
دُكْ وَنْدَ يَثِ نَصَرَا ذَنْ مَيْدَشِ غِنْشِڧِ أَ هَيْكَلِنْ اللَّهْ نَا؞ وَنَّنْ مُتُمْ بَذَيْ ڧَارَ ڢِتَ دَغَ ثِكِيبَ؞ عَكَنْسَ ذَنْ رُبُوتَ سُونَنْ اللَّهْ نَا دَ سُونَنْ بِرْنِنْ اللَّهْ نَا، وَتُواْ سَابُوَرْ عُرُوشَلِيمَ وَدَّ تَسَوْكُواْ دَغَ وُرِنْ اللَّهْ نَا دَغَ سَمَ؞ ذَنْ كُمَ رُبُوتَ سَابُوانْ سُونَنَ عَكَنْسَ؞