يَعْڧُوبَ 2:5 - أَتَّوْرَتْ دَ أَنَّبَاوَا5 كُجِ، یَنْعُوَنَ وَطَنْدَ نَكٜىٰ ڧَوْنَ! أَشٜىٰ، اللَّهْ بَيْ ذَاٻِ مَتَلَوْتَنْ دُونِيَرْ نَنْ سُذَمَ مَاسُ أَرْزِڧِ ثِكِنْ بَنْغَسْكِيَابَ؟ بَسُونٜىٰ كُمَ ذَاسُ غَاجِ مُلْكِنَّنْ وَنْدَ يَيِ أَلْڧَوَرِ وَ وَطَنْدَ سُكٜىٰ ڧَوْنَرْسَبَ؟ Faic an caibideil |
سَبُواْدَ حَكَ، إِنَبَاكَ شَوَرَا كَسَيِ ظِينَارِيَ دَغَ غَرٜىٰنِ، ظِينَارِيَرْ دَ عَكَ تَاثٜىٰ دَ وُتَا، دُواْمِنْ كَسَامِ أَرْزِڧِ نَرُوحَنِيَ دَ كُمَ ڢَرَرٜىٰنْ رِيغُنَ كَسَا وَكَنْكَ دُواْمِنْ كَرُڢٜىٰ كُنْيَرْ ذَمَنْ ڟِرَيْثِنْكَ؞ كَكُمَ سَيِ مَاغَنِنْ عِدُواْ دَغَ غَرٜىٰنِ كَسَا أَعِدَنُونْكَ، دُواْمِنْ كَاعِيَ غَنِ سُواْسَيْ؞
«سَبُواْدَ حَكَ، يَهْوٜىٰهْ اللَّهْ نَ إِسْرَٰٓءِيلَ يَثٜىٰ، ‹كُواْدَيَكٜىٰ نَيِ أَلْڧَوَرِ دَكَيْ دَ غِدَنْ مَحَيْڢِنْكَ ثٜىٰوَ ذَاكُيِ مِنِ حِدِمَ حَرْ أَبَدَا، عَمَّا يَنْذُ، إِنْجِ يَهْوٜىٰهْ، كُواْ كَطَنْ وَنَّنْ بَذَيْ يِوُ كُمَ بَ! غَمَا نَكَنْ غِرْمَمَ وَطَنْدَ سُكٜىٰ غِرْمَمَ نِے، عَمَّا وَطَنْدَ سُكٜىٰ رٜىٰنَ نِے ذَاسُ شَا وُلَڧَنْثِ؞