عِشَايَ 9:9 - أَتَّوْرَتْ دَ أَنَّبَاوَا9 دُكَنْ جَمَعَرْ سُنْ سَنِ، عِ، مَذَوْنَنْ إِسْرَٰٓءِيلَ عَ أَرٜىٰوَ دَ نَبِرْنِنْ سَمَرِيَ سُنْ سَنِ، عَمَّا سُنْ طَغَ كَيْ، ثِكِنْ غِرْمَنْ كَنْسُ سُنَ مَغَنَ سُنَ ثٜىٰوَ Faic an caibideil |
«كُواْدَيَكٜىٰ عٜىٰدُواْمَاوَا، وَتُواْ ذُرِيَرْ إِسُوَ، سُنْ ثٜىٰ، ‹أَنْيِ كَثَ كَثَ دَمُو، عَمَّا ذَامُ كُواْمَ مُسَاكٜىٰ غِنَا كُڢَنْمُ،› عَمَّا يَهْوٜىٰهْ مَيْ ضُنْدُنَا يَثٜىٰ، ‹عِ، ذَاسُ غِنَا، نِے كُوَ ذَنْ رُشٜىٰ، حَرْ سَيْ أَنْثٜىٰ دَسُو مُوغُوَرْ ڧَسَا، مُتَنٜىٰنْ دَ ڢُشِنْ يَهْوٜىٰهْ ذَيْ دَطٜىٰ عَكَنْسُ؞›
يَهْوٜىٰهْ مَيْ ضُنْدُنَا يَثٜىٰ «غَاشِ، رَانَ تَنَ ذُوَا، تَنَ ڧُونَ كَمَرْ وُتَرْ مَڧٜىٰرَ، سَعَدَّ دُكَنْ مَاسُ غِرْمَنْ كَيْ دَ دُكَنْ مَاسُ عَيْكَتَ مُغُنْتَا ذَاسُ ڧُواْنٜىٰ كَمَرْ بُوسَشِّيَرْ ثِيَوَ؞ رَانَرْ دَتَكٜىٰ ذُوَا ذَاتَ ثِنْيٜىٰسُ ڧُرْمُسْ دَغَ تُوشٜىٰ حَرْ رَسَّنْسُ، بَا أَبِنْدَ ذَيْ ضَغٜىٰ مُسُ؞