عِشَايَ 7:4 - أَتَّوْرَتْ دَ أَنَّبَاوَا4 كَثٜىٰمَسَ، ‹كَنَڟُ، كَݣُونْتَرْدَ حَنْكَلِنْكَ، كَدَ كَجِڟُواْرُواْ؞ كَدَ كَڢِدَّ ذُوثِيَا سَبُواْدَ ڢُشِنْ سَرْكِے رٜىٰظِنْ دَ سُورِيَاوَنْسَ دَ نَسَرْكِے ڢٜىٰكَ طَنْ رٜىٰمَلِيَ، غَمَا ذَاڢِنْ ڢُشِنْسُ بَيْڢِے هَيَاڧِنْ سَنْدَنْ دَ عَكَثِرٜىٰ دَغَ وُتَابَ؞ Faic an caibideil |
عَمَّا بَكُونٜىٰ ذَاكُيِ يَاڧِنْ بَ؞ كُو دَيْ كُيِ شِرِنْ يَاڧِنْ كَوَيْ، كُكَڢَ كَنْكُ، كُڟَيَ ثِكْ، كُغَ يَدَّ يَهْوٜىٰهْ ذَيْ يِنَصَرَا دُواْمِنْكُ؞ يَا كُو مُتَنٜىٰنْ يَهُودَ دَ عُرُوشَلِيمَ، كَدَ كُجِڟُواْرُواْ كُواْ كُڢِدَّ ذُوثِيَا، غَمَا يَهْوٜىٰهْ يَنَ تَرٜىٰدَكُو؞ غُواْبٜىٰ كُڢِتَ كُيِ يَاڧِ دَسُو!› »