سَيْ سَرْكِے أَهَظْ يَعُمَرْثِ عُرِيَ ڢِرِسْتِ ثٜىٰوَ «يِ أَمْڢَانِ دَ سَابُوانْ بَغَدٜىٰنْ دُواْمِنْ هَدَايَ تَڧُواْنَاوَا تَسَاڢِيَ دَ هَدَايَ تَهَڟِ تَيَمَّ دَ كُمَ هَدَايَ تَڧُواْنَاوَا تَسَرْكِے دَ هَدَايَ تَهَڟِنْسَ دَ هَدَايَ تَڧُواْنَاوَا تَدُكَنْ مُتَنٜىٰنْ ڧَسَرْدَ هَدَايَ تَهَڟِ نَاسُ دَ تَأَبِنْ شَا نَاسُ؞ عَكُمَ يَيَّڢَا دُكَنْ جِنِ نَهَدَايَ تَڧُواْنَاوَا دَ دُكَنْ جِنِ نَسَوْرَنْ هَدَايُ عَكَنْ سَابُوانْ بَغَدٜىٰنْ؞ ڟُواْهُوانْ بَغَدٜىٰ نَڧَرْڢٜىٰنْ تَغُلَّ كُوَ ذَاعَ كٜىٰٻٜىٰ مِنِ شِ دُواْمِنْ نٜىٰمَنْ سَنِنْ أَبِنْدَ ذَيْ ڢَرُ؞»