عِشَايَ 66:3 - أَتَّوْرَتْ دَ أَنَّبَاوَا3 «بَنْ جِ دَاطِنْ سُجَّدَرْ مُتَنٜىٰبَ؞ مِيڧَ بِجِمِ هَدَايَ دَ كَشٜىٰ مُتُمْ أَوُرِينَ أَبُ طَيَ نٜىٰ؞ مِيڧَ طَنْ ضَغُواْ هَدَايَ دَ مِيڧَ كَرٜىٰ هَدَايَ أَوُرِينَ أَبُ طَيَ نٜىٰ؞ مِيڧَ حَڟِ هَدَايَ دَ مِيڧَ جِنِنْ أَلَدٜىٰ هَدَايَ أَوُرِينَ أَبُ طَيَ نٜىٰ؞ مِيڧَ مِنِ تُرَارٜىٰ هَدَايَ دَ سَا وَغُنْكِ أَلْبَرْكَ، أَوُرِينَ أَبُ طَيَ نٜىٰ؞ دُكَنْسُ سُكَ ذَاٻِ بِنْ رَعَيِنْ كَنْسُ، عَثِكِنْ سُجَّدَرْسُ تَڧَظَنْتَا سُكَجِ دَاطِے؞ Faic an caibideil |
مَاسُ ڧٜىٰرَ غُمَكَنَّنْ جَهِلَيْنٜىٰ، بَابُ طَيَنْسُ دَ يَكٜىٰدَ تُنَانِ كُواْ ڢَهِمْتَ يَثٜىٰ، «نَڧُواْنٜىٰ وَنِ سَاشٜىٰ نَ إِتَاثٜىٰنَّنْ؞ نَتُواْيَ غُرَاسَ دَ غَرْوَشِنْسَ، نَكُمَ غَسَ نَامَ نَثِ؞ سَوْرَنْ إِتَاثٜىٰنْ نَسَسَّڧَ غُنْكِ دَشِ؞ غَانِ يَنْذُ إِنَ تَرُسُنَاوَا عَبَنْظَ أَغَبَنْ غُنْغُمٜىٰنْ إِتَاثٜىٰ!»