عِشَايَ 64:4 - أَتَّوْرَتْ دَ أَنَّبَاوَا4 غَمَا تُنْدَغَ زَامَانِنْ دَا، بَاوَنْدَ يَتَٻَ غَنِ، كُواْ يَتَٻَ جِنْ لَابَرِنْ وَنِ اللَّهْ كَمَرْكَ، وَنْدَ يَكٜىٰ عَيْكَتَ أَيُّكَنْ بَنْ مَامَاكِ سَبُواْدَ وَطَنْدَ سُكٜىٰ سَا ذُوثِيَا غَرٜىٰشِ؞ Faic an caibideil |
تُنْدَغَ زَامَانِنْ كَاكَنِّنْمُ ذُوَا يَوْ، مُنْيِ بَبَّنْ لَيْڢِے؞ سَبُواْدَ ذُنُبَنْمُ، مُو دَ سَرَاكُنَنْمُ دَ ڢِرِسْتُواْثِنْمُ، مُكَ ڢَاطَ أَ حَنُّنْ سَرَاكُنَنْ أَلْعُمَّيْ؞ عَكَ كَكَّشٜىٰمُ، عَكَ ݣُوشٜىٰمُ ذُوَا ڧَسَرْ بَوْتَا، عَكَ ڨُوثٜىٰ كَايَنْمُ، عَكَسَامُ ثِكِنْ كُنْيَا كَمَرْ يَدَّ مُكٜىٰ عَيَوْ؞