عِشَايَ 64:11 - أَتَّوْرَتْ دَ أَنَّبَاوَا11 هَيْكَلِنْمُ مَيْ ڟَرْكِے مَيْ دَرَجَ عِنْدَ كَاكَنِّنْمُ سُكَيِ مَكَ سُجَّدَ، أَنْڧُواْنٜىٰشِ دَ وُتَا ڧُرْمُسْ؞ دُكَنْ وُرَارٜىٰنْمُ مَاسُ بَنْ شَعَوَ سُنْ ذَمَ كُڢَيْ؞ Faic an caibideil |
ڢِرِسْتُواْثِے سُكَ ڟَيَ أَوُرَارٜىٰنْ دَ عَكَ ڟَارَا مُسُ؞ لَوِيَاوَا سُو مَا سُكَ ڟَيَ وُرَارٜىٰنْسُ سُنَ رِڧٜىٰ دَ كَايَنْ كَطٜىٰ كَطٜىٰ دَ نَبُوشٜىٰ بُوشٜىٰ وَطَنْدَ سَرْكِے دَاوُدَ يَيِ دُواْمِنْ أَدِنْغَ يِنْ وَاڧُواْڧِنْ غُواْدِيَ غَ يَهْوٜىٰهْ، أَنَ ثٜىٰوَ «ڧَوْنَرْ يَهْوٜىٰهْ مَرَرْ ثَنْجَاوَا تَهَرْ أَبَدَا ثٜىٰ!» سُكَيِ وَاڧُواْڧِنْ يَبُوانْ يَهْوٜىٰهْ تَرٜىٰدَ وَطَنَّنْ كَايَنْ كَطٜىٰ كَطٜىٰ بِسَغَ يَدَّ دَاوُدَ يَعُمَرْثٜىٰسُ؞ أَغٜىٰڢٜىٰنْ دَيَكٜىٰ ڢُسْكَنْتَرْ لَوِيَاوَا، ڢِرِسْتُواْثِے سُكَ ڟَيَ سُكَ بُوسَ كَكَكِ، سَعَدَّ دُكَنْ إِسْرَٰٓءِيلَاوَا سُنَ ڟَيٜىٰ؞
دُكَنْ ڧَسَرْ ذَاتَ ڧُواْنٜىٰ دَ ڢَرَرْ وُتَا مَيْ وَرِ دَ غِشِرِ، بَابُ أَبِنْدَ ذَاعَ عِيَ شُوكَ، بَابُ كُمَ أَبِنْدَ ذَيْ عِيَ ڟِيرَا، بَابُ ثِيَوَرْ دَ ذَاتَ عِيَيِنْ غِرْمَ عَثِكِ دَيْدَيْ كَمَرْ يَدَّ يَهْوٜىٰهْ يَهَلَّكَرْ دَ سُواْدُوامْ دَ غُواْمُواْرَ دَ أَدْمَ دَ ظٜىٰبُواْيِمْ، عَثِكِنْ ڢُشِنْسَ مَيْ ذَاڢِ؞