8 سَيْ نَجِ مُرْيَرْ عُبَنْغِجِ تَنَ ثٜىٰوَ «وَنٜىٰنٜىٰ ذَنْ عَيْكَ؟ وَ ذَيْ تَڢِے أَمَدَدِنْمُ؟» سَيْ نَثٜىٰ «غَانِ نَنْ، كَاعَيْكٜىٰنِ!»
سَيْ اللَّهْ يَثٜىٰ، «بَرِ مُيِ مُتُمْ عَكَمَنِّنْمُ دَ كُمَ صِڢَّرْمُ؞ ذَاسُيِ مُلْكٍ كِيڢَيٜىٰنْ تٜىٰكُ، دَ ڟُنْڟَيٜىٰنْ سَرَرِنْ سَمَ، دَ دَبُّواْبِنْ غِدَا، دَ دُكَنْ دُونِيَا، دَ دُكَنْ حَلِتُّو مَاسُ رَرَّڢٜىٰ عَڧَسَا؞»
ذُواْ مُسَاكٜىٰ سَوْكَ، مُدَاغُلَ يَرٜىٰنْسُ أَوُرِنْ، دُواْمِنْ كَدَ سُغَانٜىٰ مَغَنَرْ جُونَ؞»
بَايَنْدَ أَبُبُوَنَّنْ سُكَ ڢَرُ، سَيْ يَهْوٜىٰهْ يَڠُودَ إِبْرَٰهِيمْ؞ يَهْوٜىٰهْ يَا ثٜىٰ مَسَ «إِبْرَٰهِيمْ!» سَيْ إِبْرَٰهِيمْ يَثٜىٰ «غَانِنَنْ؞»
عَمَّا مَلاَىِٕكَنْ يَهْوٜىٰهْ يَا كِرَشِ دَغَ سَمَ يَثٜىٰ «إِبْرَٰهِيمْ! إِبْرَٰهِيمْ!» سَيْ يَأَمْسَ «غَانِنَنْ؞»
سَيْ يَهْوٜىٰهْ اللَّهْ يَثٜىٰ «دَيَكٜىٰ يَنْذُ مُتُمْ يَا ذَمَ كَمَرْمُ، مَيْ سَنِنْ نَغَرْتَادَمُغُنْتَا؞ كَدَ يَمِيڧَ حَنُّنْسَ يَڟِنْكَ دَغَ ثِكِنْ یَیَنْ إِتَاثٜىٰ مَيْ بَادَ رَيْ، يَثِ يَرَايُ حَرْ أَبَدَا؞
دَ يَجُويَ يَغَنِّ سَيْ يَكِرَا نِے؞ نِے كُوَ نَا أَمْسَ مَسَ نَثٜىٰ، ‹غَانِنَنْ؞›
سَيْ يَهْوٜىٰهْ يَثٜىٰ، ‹وَنٜىٰنٜىٰ ذَيْ لَلَّشِ أَهَبْ يَهَوْرَ يِنْ يَاڧِ دُواْمِنْ يَڢَاطِ أَ رَمُواتْ غِلٜىٰيَدْ؟› عَكَيِ تَكَٰوُاْ شَوَرَا إِرِ إِرِ؞
يَهْوٜىٰهْ يَثٜىٰ، «غَ وَطَنْدَ بَسُ تَمْبَيٜىٰنِبَ، نَبَيَّنَ كَيْنَ؞ وَطَنْدَ بَسُ نٜىٰمٜىٰنِبَ، نَسَاسُ سُكَ سَامٜىٰنِ؞ غَ أَلْعُمَّرْ دَ بَتَكِرَا غَ سُونَنَبَ، سَيْ نَثٜىٰ، ‹غَا نِے نَنْ، غَا نِے نَنْ!›
دُكْ سَعَدَّ حَلِتُّنْ سُكٜىٰ تَڢِيَ، سَيْ نَجِ ڧَارَرْ ڢِكَڢِكَنْسُ كَمَرْ رُورِنْ رَاڧُمَنْ ضُوَ، كَمَرْ مُرْيَرْ ڟَاوَ تَ مَيْ إِيكُواْ دُكَ، كَمَرْ ڧَارَرْ هَيَانِيَرْ ضُنْدُنَارْ سُواْجَ؞ سَعَدَّ حَلِتُّنْ سُكَ ڟَيَ، سَيْ سُسَوْكَرْ دَ ڢِكَڢِكَنْسُ؞
سَيْ عَكَجِ ڧَارَرْ ڢِكَڢِكَنْ حَلِتُّنَّنْ حَرْ ثَنْ ذَوْرٜىٰ نَثِكِنْ غِدَنْ؞ ڧَارَرْ كُوَ كَمَرْ ڧَارَرْ مُرْيَرْ اللَّهْ مَيْ إِيكُواْ دُكَ سَعَدَّ يَكٜىٰ مَغَنَ؞
عَثِكِنْ رُعُيَرْ كُمَ، سَيْنَجِ يَهْوٜىٰهْ يَايِ كِرَا دَ بَبَّرْ مُرْيَ، يَثٜىٰ «كُمَڟُواْ كُسَ، كُو مَاسُ حُكُنْتَ بِرْنِنْ، كُواْوَنٜىٰ مُتُمْ دَ مَكَامِنْسَ نَهَلَّكَرْوَ أَهَنُّ؞»
عَمَّا نِے بَنْ مَيْدَ رَيْنَ كَمَرْ وَنِ أَبُبَ، عِدَنْ دَيْ ذَنْ عِيَ غَمَ ڟٜىٰرٜىٰنَ، إِنْكُمَ كَمَّلَ عَيْكِنْ دَ عُبَنْغِجِ عِيسَىٰ يَبَانِ، وَتُواْ إِنْشَيْدَ لَابَرِ مَيْ دَاطِے نَأَلْحٜىٰرِنْ اللَّهْ؞
«سَيْ عُبَنْغِجِ يَثٜىٰ مِنِ، ‹تَاشِ كَتَڢِے، ذَنْعَيْكٜىٰكَ ثَنْ نٜىٰسَ وُرِنْ وَطَنْدَ بَا يَهُودَاوَا بَ؞› »
«سَبُواْدَ حَكَ، يَا سَرْكِے أَغِرِڢَّ، بَنْڧِ يِنْ بِيَيَّ دَ رُعُيَرْ نَنْ دَ تَذُواْ مِنِ دَغَ سَمَبَ؞
سَيْ يَڢَاطِ عَڧَسَا، يَكُمَجِ وَتَ مُرْيَ تَنَثٜىٰمَسَ «شَوُلُ، شَوُلُ، دُوانْمٜىٰ كَكٜىٰ ڟَنَنْتَ مِنِ؟»
كُواْدَيَكٜىٰ نِنٜىٰ مَڢِے ڧَنْڧَنْتَ ثِكِنْ ڟَرْكَكَا، نِے عَكَبَا وَنَّنْ بَيْوَ مَيْ دَرَجَ، إِنْيِ وَ وَطَنْدَ بَا يَهُودَاوَا بَ وَعَظِنْ لَابَرِ مَيْ دَاطِنَّنْ عَيَلْوَثٜىٰ غَمٜىٰدَ أَلْمَسِيحُ، وَنْدَ بَعَ عِيَيِنْ لِسَّڢِنْسَ؞
سَيْ يَهْوٜىٰهْ يَكِرَا سَمَٰعِيلَ؞ شِے كُوَ يَأَمْسَ يَثٜىٰ «إِنَ ذُوَا؞»