عِشَايَ 6:2 - أَتَّوْرَتْ دَ أَنَّبَاوَا2 أَݣَويْ حَلِتُّو مَاسُ كَمَ دَ هَرْشٜىٰنْ وُتَا عَبِسَنْسَ، كُواْوَنّٜىٰنْسُ يَنَدَ ڢِكَڢِكَيْ شِدَ؞ دَ ڢِكَڢِكَيْ بِيُ سُنَ رُڢٜىٰ ڢُسْكُواْكِنْسُ دَ بِيُ كُمَ سُنَ رُڢٜىٰ جِكِنْسُ دَ سَوْرَنْ بِيُنْ كُمَ سُنَ تَاشِ سَمَ؞ Faic an caibideil |
سُلَيْمَٰنُ يَ أَجِيٜىٰ حَلِتُّو مَاسُ ڢِكَڢِكَيْ ثِكِنْ وُرِے مَڢِے ڟَرْكِے؞ ڢِكَڢِكَنْسُ كُوَ عَبُوطٜىٰ سُكٜىٰ؞ طَيَنْ ڢِڢِّكٜىٰ نَحَلِتَّ غُدَا يَتَٻَ طَيَنْ بَنْغُوانْ، سَيْ ڢِڢِّكٜىٰ نَطَيَنْ حَلِتَّ ثَنْ يَتَٻَ وَنْثَنْ بَنْغُوانْ، سَيْ سَوْرَنْ ڢِكَڢِكَنْ حَلِتُّنْ سُكَ تَٻَ جُونَ أَڟَكِيَ؞
دُكْ سَعَدَّ حَلِتُّنَّنْ مَاسُ رَيْ سُكَ مُواْڟَ، سَيْ ڧَڢَاڢُ كَمَرْ إِرِنَّكٜىٰكٜىٰ وَطَنْدَ سُكٜىٰ أَغٜىٰڢٜىٰنْ كُواْوَنٜىٰ طَيَنْسُ، سُو مَا سُكَنْ مُواْڟَ تَرٜىٰدَسُو؞ سَعَدَّ حَلِتُّنْ سُكَتَادَ ڢِكَڢِكَنْسُ دُواْمِنْ سُتَاشِ دَغَ ڧَسَا، ڧَڢَاڢُ وَطَنْدَ سُكٜىٰ أَغٜىٰڢٜىٰنْسُ سُكَنْ كَسَنْثٜىٰ تَرٜىٰدَسُو؞
كُواْوَثٜىٰ حَلِتَّ دَغَ ثِكِنْ حَلِتُّو حُطُنَّنْ مَاسُ رَيْ سُنَدَ ڢِكَڢِكَيْ شِدَ، أَݣَويْ إِدَانُو كٜىٰوَيٜىٰ دَسُو دُكَ حَرْ دَ ڧَرْڧَشِنْ ڢِكَڢِكَنْسُ؞ دَرٜىٰ دَ رَانَ بَاسَ دَيْنَ وَاڧَا ثٜىٰوَ «مَيْ ڟَرْكِے، مَيْ ڟَرْكِے، مَيْ ڟَرْكِے، عُبَنْغِجِ اللَّهْ مَيْ إِيكُواْ دُكَ! شِينٜىٰ أَدَا، شِينٜىٰ عَيَنْظُ، شِينٜىٰ كُمَ مَيْ ذُوَا؞»