عِشَايَ 59:12 - أَتَّوْرَتْ دَ أَنَّبَاوَا12 غَمَا ذُنُبَنْمُ نَغَنْغَنْثِ سُنْيِيَوَ أَغَبَنْكَ، عِ، ذُنُبَنْمُ سُنَ بَادَ شَيْدَرْ غَابَادَمُو؞ أَيْ، ذُنُبَنْمُ سُنَ تَرٜىٰدَمُو، مُنَ كُمَ سَنٜىٰ دَ لَيْڢُواْڢِنْمُ؞ Faic an caibideil |
«تَادَ عِدَنُونْكِ، يَا كٜىٰ إِسْرَٰٓءِيلَ، كِدُوبَ تُدَّيْ مَرَرْ ثِيَوَ كِغَنِ! أَݣَويْ عِنْدَ بَاكِ ݣُونْتَ كِنْيِ كَارُوَنْثِبَ؟ أَݣَويْ عِنْدَ بَاكِ تَادَ وُرَارٜىٰنْ سُجَّدَبَ؟ كِنْ ذَوْنَ عَبَاكِنْ حَنْيَ كِنَ جِرَا مَسُواْيَنْكِ؞ كَمَرْ مُتُمِنْ أَرَبِيَ، كِنَ ݣُونْتُوانْ ٻَوْنَ أَدَاجِ؞ دَ كَارُوَنْثِنْكِ دَ مُغُنْتَارْكِ، كِنْ ڧَظَنْتَرْدَ ڧَسَرْ؞