عِشَايَ 57:6 - أَتَّوْرَتْ دَ أَنَّبَاوَا6 ثِكِنْ دُوَڟُو مَاسُ سَنْڟِ عَݣُورِ، ثَنْ نٜىٰ أَلُّواْلِنْكِ سُكٜىٰ، سُونٜىٰ رَبُوانْكِ؞ كِنَ مِيڧَ مُسُ هَدَايَ تَشَا، كِنَ مِيڧَ مُسُ هَدَايَ تَهَڟِ؞ ذَاعَبَا نِے حَڧُرِ عَكَنْ أَبُبُوَنَّنْ نٜىٰ؟ Faic an caibideil |
«بَنْ جِ دَاطِنْ سُجَّدَرْ مُتَنٜىٰبَ؞ مِيڧَ بِجِمِ هَدَايَ دَ كَشٜىٰ مُتُمْ أَوُرِينَ أَبُ طَيَ نٜىٰ؞ مِيڧَ طَنْ ضَغُواْ هَدَايَ دَ مِيڧَ كَرٜىٰ هَدَايَ أَوُرِينَ أَبُ طَيَ نٜىٰ؞ مِيڧَ حَڟِ هَدَايَ دَ مِيڧَ جِنِنْ أَلَدٜىٰ هَدَايَ أَوُرِينَ أَبُ طَيَ نٜىٰ؞ مِيڧَ مِنِ تُرَارٜىٰ هَدَايَ دَ سَا وَغُنْكِ أَلْبَرْكَ، أَوُرِينَ أَبُ طَيَ نٜىٰ؞ دُكَنْسُ سُكَ ذَاٻِ بِنْ رَعَيِنْ كَنْسُ، عَثِكِنْ سُجَّدَرْسُ تَڧَظَنْتَا سُكَجِ دَاطِے؞
غِدَاجٜىٰنْ عُرُوشَلِيمَ دَ نَسَرَاكُنَنْ يَهُودَ، ذَاعَ ڧَظَنْتَرْ دَسُو كَمَرْ وُرِنَّنْ تُواْڢٜىٰتْ؞ عِ، ذَنْ ڧَظَنْتَرْدَ دُكَنْ غِدَاجٜىٰ وَطَنْدَ عَكَنْ رُڢِنْسُ عَكَ مِيڧَ هَدَايُ نَڧُواْنَ تُرَارٜىٰ غَ رَانَ دَ وَتَ دَ تَوْرَرِنْ سَمَ، عَكَ كُمَ مِيڧَ هَدَايُ نَشَا غَ وَطَنْسُ أَلُّواْلِ؞› »