عِشَايَ 57:16 - أَتَّوْرَتْ دَ أَنَّبَاوَا16 غَمَا بَذَنْ ثِيغَبَدَ يِنْ غَابَبَ، بَذَنْيِ ڢُشِے حَرْ أَبَدَابَ؞ إِنْ بَهَكَبَ، رُوحٌ طَنْ أَدَمْ ذَيْڢِدَّ رَيْ، كُمَ غَاشِ، نِنٜىٰ نَابَاشِ نُمْڢَشِ؞ Faic an caibideil |
سَعَدَّ مَلاَىِٕكَنْ يَهْوٜىٰهْ يَنَ مِيڧَ حَنُّنْسَ دُواْمِنْ يَهَلَّكَ عُرُوشَلِيمَ، سَيْ يَهْوٜىٰهْ يَجِ تَوْسَيِنْ مُتَنٜىٰنْ يَجَنْيٜىٰ حُكُنْثِنْسَ؞ يَثٜىٰ وَمَلاَىِٕكَ مَيْ هَلَّكَرْوَ «يَ إِسَ! كَجَنْيٜىٰ حَنُّنْكَ!» أَ لُواْكَثِنْ كُوَ مَلاَىِٕكَنْ يَهْوٜىٰهْ يَنَ وُرِنْ بُغُنْ حَڟِ نَ أَرَوْنَ مُتُمِنْ يٜىٰبُسْ؞