عِشَايَ 57:1 - أَتَّوْرَتْ دَ أَنَّبَاوَا1 مَاسُ أَدَلْثِے سُنَ مُتُوَ، عَمَّا بَاوَنْدَ يَكُلَ؞ أَنْ ݣُوشِ مَاسُ أَمِنْثِ أَنْتَڢِے دَسُو، عَمَّا بَابُوَنْدَ يَغَانٜىٰ؞ أَنْ ݣُوشِ مَاسُ أَدَلْثِنٜىٰ دُواْمِنْ عَكِيَايٜىٰسُ دَغَ مُغُنْتَا؞ Faic an caibideil |
سَيْ مَاسُ يِمَسَ حِدِمَ سُكَ ڢِتَرْ دَشِ دَغَ ثِكِنْ كٜىٰكٜىٰنْ دُواْكِنْسَ، عَكَسَا شِ أَوَنِ كٜىٰكٜىٰنْ دُواْكِ؞ سَعَنً عَكَ دَاوُاْ دَشِ عُرُوشَلِيمَ عِنْدَ يَمُتُ؞ عَكَ كُمَ بِنّٜىٰشِ أَوُرِنْ بِنّٜىٰوَرْ سَرَاكُنَ؞ دُكَنْ مُتَنٜىٰنْ يَهُودَ دَ نَ عُرُوشَلِيمَ سُكَيِ مَكُواْكِ دُواْمِنْ يُواْسِيَا؞