عِشَايَ 53:6 - أَتَّوْرَتْ دَ أَنَّبَاوَا6 دُكَنْمُ كَمَ دَ تُمَكِنْ دَ سُكَ ٻَتَ، كُواْوَنّٜىٰنْمُ يَجُويَ يَنَ بِنْ حَنْيَرْسَ؞ سَيْ يَهْوٜىٰهْ يَسَا عَكَنْسَ لَيْڢِنْدَ يَكَمَاتَ يَذَوْنَ عَكَنْمُ دُكَ؞ Faic an caibideil |
«بَنْ جِ دَاطِنْ سُجَّدَرْ مُتَنٜىٰبَ؞ مِيڧَ بِجِمِ هَدَايَ دَ كَشٜىٰ مُتُمْ أَوُرِينَ أَبُ طَيَ نٜىٰ؞ مِيڧَ طَنْ ضَغُواْ هَدَايَ دَ مِيڧَ كَرٜىٰ هَدَايَ أَوُرِينَ أَبُ طَيَ نٜىٰ؞ مِيڧَ حَڟِ هَدَايَ دَ مِيڧَ جِنِنْ أَلَدٜىٰ هَدَايَ أَوُرِينَ أَبُ طَيَ نٜىٰ؞ مِيڧَ مِنِ تُرَارٜىٰ هَدَايَ دَ سَا وَغُنْكِ أَلْبَرْكَ، أَوُرِينَ أَبُ طَيَ نٜىٰ؞ دُكَنْسُ سُكَ ذَاٻِ بِنْ رَعَيِنْ كَنْسُ، عَثِكِنْ سُجَّدَرْسُ تَڧَظَنْتَا سُكَجِ دَاطِے؞