عِشَايَ 5:7 - أَتَّوْرَتْ دَ أَنَّبَاوَا7 غَا مَعَنَرْ؞ غُواْنَرْ إِنَبِنْ يَهْوٜىٰهْ مَيْ ضُنْدُنَا عِتَثٜىٰ غِدَنْ إِسْرَٰٓءِيلَ، جَمَعَرْ يَهُودَ كُمَ سُونٜىٰ عِتَتُوَنْ إِنَبِنْدَ عَكَ دَدَّسَ، عِتَتُوَنْ دَيَكٜىٰ جِنْ دَاطِنْ لُورَ دَسُو؞ يَهْوٜىٰهْ يَا سَا ذُوثِيَا ذَاعَ حَيْڢِ یَیَنْ غَسْكِيَ، أَمَيْمَكُوانْ حَكَ، يَغَ ظُبْدَ جِنِ؞ يَسَ ذُوثِيَا ذَاعَ حَيْڢِ یَیَنْ أَدَلْثِے، أَمَيْمَكُوانْ حَكَ، يَجِ كُوكَنْ وَهَلَ! Faic an caibideil |
«كَيْتُوانْكُ، مَلَمً كُواْيَرْوَرْ مُوسَٰى دَ ڢَرِسِيَاوَا، مُنَاڢُكَيْ! كُكَنْ بَادَ زَكَّرْ كَايَنْ يَجِ نَغَنْيٜىٰ عَمَّا كُنْ ڨَلٜىٰ أَبُبُوَنْ دَ سُكَڢِے مُهِمَّنْثِ عَثِكِنْ دُواْكُواْكِ، وَتُواْ غَسْكِيَ دَ جِنْڧَيْ دَ أَمِنْثِ؞ وَطَنَّنْ نٜىٰ يَا كَمَاتَ كُيِ بَاتَرٜىٰدَ ڨَلٜىٰ سَوْرَنْ بَ؞
كُلُورَ ڢَا، كَدَ كُيِ تُنَانِ كَمَرْ یَنْ إِسْكَ أَ ذُوثِيَارْكُ كُنَ ثٜىٰوَ ‹أَيْ، شٜىٰكَرَا تَبَݣَويْ، وَتُواْ شٜىٰكَرَرْ يَاڢٜىٰوَا تَايِ كُسَ،› حَرْ كُطَوْرٜىٰ وَطَنْعُوَنْكُ مَيْ بُڧَاتَ ڢُسْكَ كُڧِ بَاشِ كُواْمٜىٰ؞ عِدَنْ يَا كَيْ كُوكَنْسَ غَ يَهْوٜىٰهْ عَكَنْكُ، أَبِنْ كُوَ ذَيْ جَٰوُاْ مُكُ لَيْڢِے؞