عِشَايَ 5:12 - أَتَّوْرَتْ دَ أَنَّبَاوَا12 كُنَ بِكِ كُنَ كَطَ غَرَايَ دَ مُواْلُواْ دَ كَثَوْ كَثَوْ، كُنَ بُوسَ سَرٜىٰوَ، كُنَ تَشَنْ ضُوً إِنَبِے؞ عَمَّا بَكُ غَانٜىٰ أَبِنْدَ يَهْوٜىٰهْ يَكٜىٰيِبَ، بَكُ مَا غَنِ ثٜىٰوَ دُكَنْ وَنَّنْ عَيْكِنْ حَنُّوَنْسَ نٜىٰ بَ! Faic an caibideil |
أَ مَيْمَكُوانْ حَكَ، سَيْ كَنُونَوَ عُبَنْغِجِنْ سَمَ غِرْمَنْ كَيْ، حَرْ كَسَا عَكَ كَٰوُاْ مَكَ ݣُوڢُنَنْ غِدَنْسَ؞ كَيْ دَ مَنْيَنْ مُتَنٜىٰنْكَ دَ مَاتَنْكَ دَ مَاتَانْدَ كَأَجِيٜىٰ دُكَنْكُ كُكَ شَا دَغَ ثِكِنْسُ؞ كُكَ يَبِے غُمَكَنْ ظِينَارِيَ دَ نَأَظُرْڢَا دَ نَتَغُلَّ دَ نَبَڧِنْ ڧَرْڢٜىٰ دَ نَ إِتَاثٜىٰ دَ نَدُوڟٜىٰ وَطَنْدَ بَاسَجِ، كُواْ سُغَنِ، بَلّٜىٰ عَثٜىٰ سُغَانٜىٰ كُواْمٜىٰ؞ عَمَّا اللَّهْ وَنْدَ رَنْكَ دَ دُكَنْ هَنْيُواْيِنْكَ سُنَ أَ حَنُّنْسَ، شِينٜىٰ كَاڧِ غِرْمَمَاوَا؞
وَطَنَّنْ مُتَنٜىٰ كُوَ ذَمَنْسُ عَثِكِنْ تَارُوانْكُ نَڧَوْنَ أَبِنْ عَيْبِے نٜىٰ، سَعَدَّ سُكٜىٰثِ سُكٜىٰ كُمَ شَا تَرٜىٰدَكُو بَا كُنْيَا بَا ڟُواْرُواْ؞ سُو مَكِيَايَنٜىٰ وَطَنْدَ سُكٜىٰ ثِيَرْدَ كَنْسُ كَوَيْ؞ سُنَنَنْ كَمَرْ هَدَرِنْ دَ إِسْكَ تَكَنْ كُواْرَ، عَمَّا بَابُ ضُوَ عَثِكِ؞ سُنَ كَمَرْ عِتَتُوَ مَرَسَ یَیَ دَ رَانِ، كُواْ كَمَرْ عِتَتُوَنْ دَ عَكَ تُمْٻُكٜىٰ، كُمَ سُنْ مُتُ غَبَاطَيَ؞